အင္တာနက္ ထဲမွ ေမာင္းေထာင္း သံမ်ား


          ေရွးယခင္အခါေတြက ျမန္မာမိန္းကေလးတို ့ဟာ လူငယ္တို ့ဘာသာဘာဝ ရည္းစားအေႀကာင္း၊ ဟိုအေႀကာင္းဒီအေႀကာင္း ၊ သတင္း၊ အတင္း စတာေတြကို ရပ္ရြာ
ဓေလ ့အရ အမ်ားပိုင္ ေမာင္းေထာင္းဆံုႀကီးမွာ စုေပါင္း လုပ္ကိုင္ ႀကရင္း ေျပာႀက ဆိုႀကပါတယ္။ အဲလိုေျပာဆိုႀကတဲ ့အခါမွာ ေျပာဆိုခ်င္တဲ ့ အေႀကာင္းအရာေတြကို ကဗ်ာ၊ သီခ်င္း စတာေတြနဲ ့ သီကံုး ေျပာဆိုေလ ့ရွိႀကပါတယ္။

          ဒီေခတ္အခါမွာေတာ့ မိန္းကေလးေတြဟာ အင္တာနက္ ဆိုင္မွာ စုရံုးႀကျပီး ဝါသနာပါရာ၊ ဆႏၵရွိရာ တို ့ ကို လုပ္ကိုင္ရင္း ေျပာဆိုေနႀကျပီေပါ ့။

          အဲေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ေရွး ေခတ္ ေမာင္းေထာင္း ကဗ်ာ ေတြကို ေခတ္သစ္ ေမာ္ဒန္ နည္းနဲ ့ ဘာသာျပန္ ေရးဖြဲ ့ လို ့ တင္ဆက္လိုက္ခ်င္ပါတယ္။ ေပ်ာ္စရာသက္သက္လို ့ သေဘာထား ေပးႀကေစလိုပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္းတို ့ဖတ္တဲ ့အခါမွာ ကြဲျပားေအာင္လို ့ ကၽြန္ေတာ္က မူရင္းကဗ်ာတို ့ကို အျပာေရာင္နဲ  ့ ျခယ္ေပးထားျပီး ကၽြန္ေတာ့ရဲ  ့ေမာ္ဒန္ဘာသာျပန္ကဗ်ာကိုေတာ့ အစိမ္းေရာင္နဲ ့ ျခယ္ျပီး ခြဲျခားေပးထားပါတယ္။

၁။
လက္ဆံုေတြခ်ပါလို ့ ၊ ဟန္က်ေအာင္စီ ။
ေရႊေနာင္သူ အပ်ိဳအေပါင္းရယ္ ၊ ေမာင္းေက်ာက္ကိုခ်ီ ။
ခ်ိဳက်ဴးငယ္သီ ၊ ညီေအာင္ပအခ်က္ေပး ။
ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ယဥ္ယဥ္တြဲပါလို ့ ၊ ႏြဲႀကစို ့ေလး ။

ကီးဘုတ္ေပၚ လက္တင္လို ့၊ ရိုက္မယ္လို ့ျပင္။
On line သူ Chatting မယ္တို ့၊ လက္ကြက္ကိုႏွင္။
VZO တြင္၊ ျမင္ေအာင္ပ မေႏွး။
သုတစံု စိတ္ပန္းေျဖဖို ့၊ စက္ဖြင့္စို ့ေလး။ 

၂။
ဟိုေရွ  ့ကဆူညံဆူညံ၊ ဘာသံလို ့ေမး ။
ေမးပါနဲ ့ေအ
ေရႊေနာင္သူအလွဴေပးတယ္ ၊ ေမာင္းသံတဲ ့ေလး ။

ဟိုေရွ ့က ဆူညံညံ၊ ဘာသံလဲေမး။
ေမးပါနဲ ့ေအ၊
ဂိမ္းေကာင္ေတြ ကျမင္းႀကတယ္၊ “ဒိုတာ” တဲ ့ေလး။ 

၃။
ဟိုေရွ  ့က နီေရႊေရႊ ၊ ေနထြက္ျပီေလး ။
ဟုတ္ပါဘူးေအ
ဖန္ဆြတ္ေရသကၤန္း ။
ရဟန္းေတြဆြမ္းခံႀကြတယ္၊ ေလာင္းလာႀကစမ္း။

ဟိုနားက ဝါဝါထိန္၊ မီးအိမ္လားေမး။
ဟုတ္ပါဘူးေအ၊
သကၤန္းေတြတဖားဖားနဲ ့
ကိုယ္ေတာ္မ်ား Internet ကို၊ ဝင္စြက္တာေလး။ 

၄။
ပ်ိဳေလးယက္တဲ ့ယကၠန္းစင္၊ ဘာဆင္လို ့ေမး ။
ေမးပါနဲ ့ေအ
တို ့တေတြ ေခၽြတာျခင္းေႀကာင့္၊ တင္းတိမ္တဲ ့ေလး ။

သူငယ္ခ်င္းဝတ္တဲ ့ စကပ္တို၊ ဘယ္ႏွစ္က်ပ္တန္လဲေမး။
ေမးပါနဲ ့ေအ၊
ငါ ့အေမ ေန ့ျပန္ေပးလို ့၊ အဖိုးတန္ရဲ ့ေလး။ 

၅။
မီးတိုင္ႏွင့္တထိန္ထိန္၊ ကၽြန္းပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ ။
မိဘရဲ  ့အရွိန္၊ ဂုဏ္သိန္ကမေသး ။
ပ်ိဳ  ့ထံကိုလာရန္ေႀကာက္ရင္၊ ေခ်ာေထာက္ခဲ ့ေလး ။

တိုက္တာက မွန္လံု၊ ျခင္လံုကာ အေအးခန္းနဲ ့၊ ေနစမ္းလွခ်င္။
သို ့ေပမယ္ ့ရွင္၊ အျမင္မွာ မတင့္။
ငါ့အိမ္ကိုမလာလည္နဲ ့၊ ဧည့္ေႀကာက္သည္ရွင့္။

၆။
ယိမ္းယိုင္တဲ ့ယိမ္းယိုင္ ။
ပ်ိဳ တို ့ေမာင္ ေဆာင္ေတာ္ထပ္က၊ ဘိန္းျပတ္လို ့မွိဳင္ ။
မမိွဳင္ပါနဲ ့ ေရႊေရာင္ေစာင္း ။
ပ်ိဳပန္တဲ ့စိန္နားေတာင္းကို၊ ဖိုးဆိုလို ့ေရာင္း ။

ယိမ္းလို ့ရယ္ယိုင္၊
ငါ ့ဘဲနာ ဘီယာ မူးလို ့၊ ဒူးေခါင္းမႏိုင္။
ႏိုင္ေစခ်င္ရဲ ့ အခ်စ္ေလး။
ေနာက္တစ္ခါ မမ်ိဳခဲ ့နဲ ့၊ ဆိုဆဲခ်င္ေသး။

၇။
ေအာက္ျပည္စံုပ်ိဳ  ့ေမာင္လွ၊ မွာလိုက္ရမယ္ ။
မယားရရင္မေလ်ာ္ခဲ ့နဲ ့၊ ေခၚခဲ ့ပါကြယ္ ။
အိမ္ေထာင္ဝယ္၊ လုပ္ေဆာင္ဖြယ္အေရး ။
ထင္းေခြေရခတ္ႏွင့္
ဆန္ဖြပ္ပါေနရာတိုင္းမွာ၊ ခိုင္းလိုက္မယ္ေလး ။

On line ေပ်ာ္ ေမ ့ခ်စ္ဦး၊ အထူးပဲ ေျပာမယ္။
ရည္းစားေတြမွိဳလိုေပါက္ရင္၊ အေရာက္ေခၚခဲ ့ကြယ္။
စကပ္နဲ ့ထမီရယ္၊ ေဘာင္းဘီနဲ ့ခံအတြင္း။
ေလွ်ာ္ခိုင္းျပီး ညေနေစာင္းလို ့
ေမေညာင္းရင္လွဲအိပ္ေပးမယ္၊  နွိပ္လို ့ရယ္နင္း။

၈။
ပိန္းဖိနပ္တဲ ့အနီထည္၊ စီးမယ္လို ့ဝယ္ ။
ခုႏွယ္ခါမစီးေသး ။
ေမာင္ႏွင့္မယ္ တကယ္ရမွ ၊ စီးပါ ့မယ္ေလး ။

ပါးဟိုက္ဟိုက္ ေမ ့အကၤ်ီ၊ ဝတ္ဖို ့အတည္၊။
ခုဒီခ်ိန္ မဝတ္ေသး။
ေမာင္နဲ ့ေမ ခ်ိန္းေတြ ့ကာမွ၊ ဝတ္ပါ ့မယ္ေလး။

၉။
ဟိုးနားက ေယာင္ေပေယာင္ေပ၊ သားတစ္ေယာက္အေဖ ။
ေခါင္းေပါင္းစေရွ၊ ဟန္ေနက ေႀကာ ့ ။
လူပ်ိဳပံုလာမလုပ္နဲ ့ ၊ ရြာရွဳပ္တယ္ေတာ့ ။

ဟိုနားက ကိုမွန္ေႀကာင္၊ မိန္းမနဲ ့ေကာင္။
မ်က္ႏွာကေျပာင္၊ ေႀကာင္ေတာင္ေတာင္ သူ ့အခြက္။
On line မွာလာမရွဳပ္နဲ ့၊ ႏွင္ထုတ္မယ္ထြက္။

၁၀။
ေခါင္းေပါင္းစ ေရွေရွခ်လို ့၊ မိန္းမလွကိုရွာ ။
ေခ်ာင္းႀကည့္ျပံဳးျပန္ႏွင့္
အတန္တန္ဟန္ေတြလုပ္ေပမယ္ ့၊ က်ိဳးယုတ္မည္သာ ။
ကိုဟဝါ ၊ လိုတာကိုမရ ။
ပ်ိဳ  ့အိမ္မွ ေခြးပိန္မနွင့္ ညားေစ ့မယ္ပ ။

ဂ်ယ္လိမ္းကာ ဆံကိုေထာင္လို ့၊ ဖြန္ေႀကာင္ ဖို ့လာ၊
အေႀကာလိုက္ကာ မ်က္ေစ ့မွိတ္လို ့၊
ႀကိတ္ပိုးသူ ဂိုက္ေပးႀကမ္းတယ္၊ စမ္းႀကည္ ့ေလကြာ။
ငနာေကာင္၊ ေသတာေတာင္ မေမွ်ာ္မွန္းနဲ ့။
ေစ်းလမ္းက ေခြးျဖဴမ ကို၊ ယူလိုက္ပါကြဲ  ့။

၁၁။
ေအာက္သားေတြလာ၊ ဖ်ာစုတ္ကိုခင္း ။
သံုးေတာင္ထြာခုံဖိနပ္ႏွင့္ ၊ ရင္ဘတ္ကိုနင္း ။

တဏွာရူးေတြလာ၊ ဒီမွာကြယ္ ပက္လက္လွဲ။
သံုးလက္မေက်ာ္ ေဒါက္ရွည္ဖိနပ္နဲ ့၊ ပါးစပ္ကို ျဖဲ။

၁၂။
ေအာက္သားေတြ
ရွမ္းျပည္မွာေလလြင့္လို ့၊ ျပန္ခြင့္မရ ။
ဆန္အေစးငယ္ႏွင့္
ေႀကးမသင္ငါးပိခါးကို၊ စားလို ့မဝ ။

တဏွာရိုင္းးေတြ
On line မွာေလလြင့္လို ့၊ စိတ္ထင့္ေနရ။
ေကာ္နက္ရွင္ လိုင္းမတက္တာနဲ ့၊
တစ္နာရီ ေလးရာ ေတာင္းေလေတာ့၊ ေညာင္းလိုက္ပါကြ။

၁၃။
တန္ႀကစို ့ေအ၊ ျပန္ႀကဖို ့အေရး ။
တို ့ေမြးေမ ေရႊလည္ေမာ ့လို ့ ၊ ေမွ်ာ္ေရာ ့မယ္ေလး ။

တာ့တာ ေတာ့ေအ၊  ငါ့မွာေတာ့မေအး။
အိမ္ကလူ ဂ်စ္မတိုက္ခင္၊ လစ္လိုက္စို ့ေလး။



သူငယ္ခ်င္းတို ့ စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ ႀကပါေစ။
သူငယ္ခ်င္းတို ့အေနနဲ ့လည္း မူရင္းကဗ်ာမ်ားကို ဖတ္ရွဳျပီး ခံစားမိသလို ေရးဖြဲ ့ ခဲ ့ ႀကေစလိုပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္းအားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

         မူရင္းေမာင္းေထာင္း ကဗ်ာမ်ားသည္ ၁၉၅၉ ၊ ဇန္နဝါရီလ၊ စာေပဗိမာန္ မဂၢဇင္း အတြဲ(၇)၊ အမွတ္(ဂ)မွ ျဖစ္ပါသည္။


ခ်စ္သူ ့နာမည္


          ကၽြန္ေတာ္တို ့ ေခတ္ ကာလမွာ ကိုယ္ ့ခ်စ္သူ ရည္းစားကို တင္စားျပီး ခ်စ္စႏိုးနဲ ့ ေခၚေနႀကတဲ ့ အမည္ေလးေတြ ရွိပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ  ့က အဖ်ားဆြတ္ေခၚမယ္၊ တစ္ခ်ိဳ ့က သီးသန္ ့ ေဝါဟာရနဲ ့ေခၚႀကမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ ခ်စ္သူကို "ခ်ာတိတ္ "လို ့ေခၚပါတယ္။ ဟီးဟီး။ သူကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ကို "ေမာင္" တဲ ့။ စိတ္မဆိုးႀကပါနဲ ့ ႀကံဳတုန္း ေႀကာ္ျငာ ဝင္လိုက္တာပါ။ အဲလို မ်ိဳး သူငယ္ခ်င္းတို ့လည္း  ေခၚေနႀက ၊   ေခၚေနဆဲ၊ ေခၚဖူးခဲ ့၊ ေခၚလတၱံ  ့ ျဖစ္ႀကမွာပါ။

          အဲလို ခ်စ္စႏိုးေခၚေနခဲ ့ႀကတာ အခုမွမဟုတ္ပါဘူး။ ဟိုးးးးးးး ေရွးး တံုးကတည္းက ေခၚဆိုလာခဲ ့ႀကတာပါ။ အဲဒိလို ေခၚဆိုခဲ ့ႀကတဲ ့ အမည္ေပး ရည္ညႊန္းခဲ ့ႀကတဲ ့ အမည္ေလး ေတြကို ေျပာျပခ်င္လို ့ပါ။

          ရွာႀကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာ တို ့ရဲ ့ စာေပ သမိုင္းမွာ ဒါမ်ိဳးေတြ ထုနဲ ့ထည္နဲ ့ ေတြ ့ႀကရမွာပါ။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ရတုဘိုးေအ ရွင္မဟာရ႒ သာရ ရယ္၊ ရတုဘုရင္ နတ္ရွင္ေနာင္ နဲ ့ ရသကိုးပါးစလံုးေပးစြမ္းႏိုင္သူ လို ့အမည္ရတဲ ့ နဝေဒး တို ့ရဲ ့ ရတုေတြထဲမွာ သူတို ့နဲ ့ပါတ္သက္ ကၽြမ္းဝင္ခဲ ့တဲ ့ ခ်စ္သူရည္းစားတို ့ ကို ေခၚေဝၚသံုးႏွံဳးထား ပံု အမည္ေလးေတြကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္ ။ ရွင္မဟာရ႒သာရ ကိုယ္ေတာ္ႀကီးကေတာ့ ရဟန္း သူျမတ္ ျဖစ္ေလေတာ့ ငယ္ရြယ္စဥ္က သာ ခ်စ္ေမတၱာ အေႀကာင္းအခ်င္းရာေတြကို ေရးဖြဲ ့ခဲ ့ တဲ ့အတြက္ ေဝါဟာရ နာမည္ နည္းပါးပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္းမ်ား ယွဥ္တြဲ ႏွိဳင္းဆ ျပီး ခံစားႀကည့္ႀကပါခင္ဗ်ားးးးးးး

နဝေဒး                      ရွင္မဟာရ႒သာရ                     နတ္ရွင္ေနာင္

ရွင္ေႏွာင္း                                                          ရွင္ေႏွာင္းႏြဲ  ့ညိဳ
                                                                      ညိဳႏြဲ  ့ေႏွာင္း
                                                                      နတ္ေႏွာင္း
                                                                      ျပာႏြဲ  ့ေႏွာင္း
                                                                      ေႏွာင္းျမညိဳမြတ္
ခ်စ္ထြတ္တင္                                                      ခ်စ္ထြတ္တင္
လွမ်ားပန္း                                                         လွပန္ပန္း
                                                                      လွမ်ားစံ
လွေခါင္မိုး                  လွေခါင္မိုး                             စံထက္တံဆိပ္
လွေခါင္ထိ                                                         လွေခါင္ထိပ္
                                                                      လွေခါင္ေန
ျဖဴဝင္းရႊန္း                 ဝင္းျငိမ္ ့ရႊန္း                            ျပာလဲ ့ရႊန္း
လွျငိမ္ ့ရႊန္း                                                         ျဖဴႏြဲ  ့ရႊန္း
                                                                       ဝင္းျငိမ္ ့ရႊန္း
                                                                       သေရရစ္ထြန္း
                                                                       ႏြဲ ့ျငိမ္ ့ရႊန္း
ညိဳျပာသန္ ့ရွင္း                                                    ျပာျခည္ႏြဲ ့ရွင္း
လွမွန္ကင္း                                                         လွမွန္ကင္း
ျမဴေစာဝင္းရႊန္း                                                      ညိဳေရာင္သြယ္ရႊန္း
လွႀကငွန္း                                                           လွႀကငွန္း
ေနာင့္သက္ႏွင္း                                                     သက္ႏွင္း
ေနာင့္သက္မွတ္            ထြန္းသက္မွတ္                         ကၽြႏ္ုပ္သက္
ျပာရွင္းႏြဲ  ့မြတ္                                                      လွေနမ်ားထြတ္
ေနာင္သက္မွတ္                                                     ေနာင္သက္မွတ္
ဝင္းညိဳေမႊးမြတ္                                                      ျပာလတ္ႏြဲ ့ေခ်ာ
ျပာလတ္ႏြဲ  ့ေခ်ာ                                                    နတ္ႏွင့္ေလွ်ာ
လွမွန္ကူ                                                              နန္းျမင့္သူ
ျဖဴထြတ္ဝင္း                ေရႊေရာင္ဝင္း                           ျပာထြတ္ဝင္း
သြယ္ႏြဲ  ့ညိဳ                                                           ဆင္းျပာညိဳ
ေခ်ာညိဳ ျပစ္လြင့္                                                    ျပစ္မ်ိဳးေဝး
ဝင္းညိဳမြတ္                 ဝင္းညက္ႀကည္း                        ဝင္းႏြဲ ့မြတ္
ဝင္းရႊန္းညိဳ                                                           ေရႊသားျမလွ်ံ
                                                                         မြတ္ညက္စံ
မ်ိဳးယဥ္ႏြဲ  ့                  ျမတ္မ်ိဳးျမင့္                            မ်ိဳးျမင့္စံတင့္
                                                                        မ်ိဳးဘုန္းျမင့္
ျပာေခ်ာေျမ  ့                                                       ေခ်ာႏြဲ  ့ေရာင္ေျမ  ့
ေနာင္ျမခက္                                                        ေနာင္မင္းႀကင္
ျပာလတ္ႏြဲ  ့ေမႊး                                                    ျဖဴမြတ္ေမႊး
ေခ်ာျငိမ္ ့ေလး                                                      လွျငိမ္ ့ေလး
                                                                      ႏြဲ  ့ညႊတ္ျငိမ္ ့ေလး
ဆင္းျငိမ္ ့ေလး
မြတ္ထားျငိမ္ ့ေလး
                               ညိဳေရာင္စု                          ညိဳမြတ္လွ
                                                                   မြတ္မြတ္လွ
                                                                   ဆင္းေရာင္ျငိမ္ ့
                                                                   ႏွစ္ေယာက္မျပိဳင္
                                                                   ျမရည္စိုင္
                                                                   ေနာင္ သခင္
                                                                    ေနႀကာလွ
                                                                   လွေနက်
                                                                   ဘံုျမင့္နန္းသူ
                                                                    မည္သူမထိုက္
                                                                    လွမကိုဋ္


          ေရွးေခတ္ အေခၚအေဝၚ တစ္ခ်ိဳ ့က ကၽြန္ေတာ္တို ့အဖို ့ ျပံဳးခ်င္ ေလွာင္ခ်င္စရာ ေတာနံ ့ နံ တယ္လို ့ထင္စရာပါ။ သူတို ့ေခတ္မွာေတာ့ အဲဒိ အမည္ေတြဟာ ေမာ္ဒန္ အျဖစ္ဆံုး ေဝါဟာရေတြျဖစ္ေနမွာပါ။ ဒါေပမယ္ ့  တစ္ခုေလာက္ စဥ္းစားႀကည့္မယ္ဗ်ာ အကယ္၍ မ်ား ေနာက္ ထပ္ ႏွစ္ေပါင္း (  ၅၀၀ ) ေလာက္ေရာက္ခဲ ့ရင္ အခု ကၽြန္ေတာ္တို ့ ေခၚဆိုသံုးႏွုန္း ေနႀကတဲ ့ နာမည္ ေဝါဟာရေတြဟာ အဲဒိေခတ္မွာ ဟားစရာမ်ား ျဖစ္ေနမလားေပါ ့။


          သူငယ္ခ်င္းတို ့လည္း ကိုယ္ ့ရဲ ့ခ်စ္သူရည္းစားကို (အရင္က)ဘယ္လိုေခၚခဲ ့၊ (အခု)ေခၚဆဲ၊ (ေနာင္မွာ ခ်စ္သူရခဲ ့ ရင္ ဘယ္လိုေခၚမယ္ဆိုတာ ႀကိဳတင္ စိတ္ကူး ထားတာရွိရင္) ေခၚလတၱံ ဆိုတာေတြကို ေျပာျပခဲ ့ ႀကပါဦးေနာ္။

သူငယ္ခ်င္းအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ကိုးကား- စာေပ အင္အား၊ ၁၉၇၀၊ မတ္လ။

နင္နဲ ့ငါ

နင္နဲ ့ငါ
ကဗ်ာ စာ ပိုးတြယ္တာခ်င္းလည္းမတူ
ဝါသနာ မ်ိဳးႏြယ္တာခ်င္းလည္းမတူ
ဘာသာကိုးကြယ္တာခ်င္းလည္းမတူ

နင္နဲ ့ငါ
ေမဂ်ာ ေရြးခ်ယ္ တာမွာလည္းကြာတယ္
ေစတနာ ေဆးျခယ္ တာမွာလည္းကြာတယ္
ေဝဒနာ အေတြးႀကြယ္ တာမွာလည္းကြာတယ္

နင္နဲ ့ငါ
ဘဝ ႀကီးျပင္းလိုက္ခဲ ့ႀကတာလည္းမတူ
ဘဝ စီးခ်င္းတိုက္ခဲ ့ႀကတာလည္းမတူ
ဘဝ မီးျပင္းျမိဳွက္ ခဲ ့ႀကတာလည္းမတူ

နင္နဲ ့ငါ
ထမင္းဟင္း အစားႀကိဳက္တာခ်င္းလည္းကြာတယ္
အတင္းအဖ်င္း စကားႀကိဳက္တာခ်င္းလည္းကြာတယ္
သတင္းပလင္း နားစိုက္တာခ်င္းလည္းကြာတယ္

နင္နဲ ့ငါ
ညွိဳ ့ မ်က္ႏွာ ျပံဳးရယ္တာခ်င္းလည္းမတူ
လွ်ိဳ ့ဝွက္ကာ ဖံုးကြယ္တာခ်င္းလည္းမတူ

နင္နဲ ့ငါ
စိတ္အေန ထားတာခ်င္းလည္းကြာတယ္
မိတ္ေဆြ မ်ားတာခ်င္းလည္းကြာတယ္

နင္နဲ ့ငါ
မိသားစု ဇာတ္အထာခ်င္းလည္းမတူ
ဖိအားထု ျပႆနာ ခ်င္းလည္းမတူ

နင္နဲ ့ငါ
အေတြးအျမင္ အနံအလ်ားမွာလည္းကြာတယ္
အေဆြးဘဝင္ ခံစားတာလည္းကြာတယ္

နင္နဲ ့ငါ
အကြက္ရွာ အျပစ္ျမင္တာခ်င္းလည္းမတူ
တစ္သက္စာ ခ်စ္ခ်င္တာခ်င္းလည္းမတူ

(ဒါေတြေႀကာင့္ေပါ ့)

ေရးသူကိုမမွတ္မိ
ထပ္ႀကည့္ဖို ့က ရွာမေတြ ့
ငါေတြ ့ပဲထားလိုက္ပါေတာ့ ဟာ။
( ဦးခ်စ္ေကာင္းနဲ ့ SAI လို )
ေရွးေရွးတံုးက ကဗ်ာတစ္ပုဒ္
အသာထုတ္လို ့အသက္သြင္း
လက္ငင္းသာ ဖတ္ႀကည့္
ဟတ္ထိကာ အေျဖရွာ ေတြ ့ေစေတာ့
ေစတနာ၊ ဒီကဗ်ာ လက္ဆင့္ကမ္းလိုက္မယ္
တြက္ခ်င့္ႀကည့္စမ္း ခ်စ္သူေရ -

သမဂၢါနံ၊ တေပါ၊ သုေခါ

လူ ့စရိုက္
သူ ့အႀကိဳက္ႏွင့္သူ ။

အယူအဆ
အတူတကြ ညွိႏွိဳင္းလို ့ယူ ။

သို ့မဟူ
တို ့ခ်စ္သူအမ်ား ။

အက်ိဳးကိုကြက္ ခ်စ္ရွာသူႏွင့္
အဆိုးကိုတြက္ ပစ္ခြာသူတို ့
ေမတၱာကို ေဆးေရာင္ဆိုးလွ်င္ျဖင့္
ေဘးအေမွာင္ဆိုးဝိပါက္ဆိုတာေတာ ့
(လြမ္းရင္းနဲ ့)
သိမွတ္ေစသား ။      ။


ကဲ
ဖတ္ျပီးျပီဆိုရင္
အျငင္းစကားေတြ ခ်န္ရစ္လို ့
အခ်င္းမ်ားကာရန္ျဖစ္တာတို ့
စဥ္းစားကာ ျပန္ခ်စ္ႀကစို ့

တို ့

နင္
နဲ ့
ငါ ့ ့ ့ ့ ့ ့ ့ ့ ့ ့ ့

ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ-၂


တစ္ထည္ရံု တစ္ထည္ဝတ္
ပန္းခါးပံုစာ၊ ပန္းလည္ႀကာႏွင့္
ပန္းလႊာပန္းတက္၊ ပန္းဘယက္သည္
ပန္းခက္ပန္းလက္စြပ္ႏွင့္
ပန္းလည္ဝတ္ ပန္းဒါလီ
ပန္းစိန္ျခဴးအံု
ပန္းစီးပံုသည္
ေမႊးထံုကိုယ္လံုးအီမွ် ။


                                                             မန္လည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
                                                              စႏၵကိႏၷရီ ရတု ပိုဒ္ေရ( ၁ )



          ဆရာေတာ္ႀကီးက ကိႏၷရာ တို ့ရဲ  ့အသြင္အျပင္ကို ေရးဖြဲ ့ျပထားတာကိုဖတ္မိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ေယာင္မိပါတယ္ ပန္းဝတ္မွံဳကိုစား၊ ပန္းဝတ္ရည္ကိုေသာက္၊ ပန္းပြင့္ခ်ပ္ကို အထည္လုပ္ျပီး ပန္းဝတ္လႊာ ပန္းအဆင္တန္းဆာေတြနဲ ့ ရွဳမဝေအာင္ လွေနမယ္ ့  ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ ေလးမ်ားရဲ ့အသြင္က ဘယ္ေလာက္ လွပျပီး က်က္သေရရွိေနမလဲလို  ့ေလ။



          အရင္စာမ်က္ႏွာေတြရဲ  ့အဆက္ ေပါ ့ဗ်ာ ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ ေတြနဲ ့ပါတ္သက္လို ့လက္က်န္ အေတြးေတြကို ဆက္ျပီးေျပာ ျပခ်င္လို ့ပါ။



          ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ တို ့ဟာ ျမစ္ေခ်ာင္း ေရကန္တို ့မွာ က်က္စား ျမဴထူးႀကေႀကာင္း ကို စာေပသမိုင္း ေတြမွာ ေတြ  ့ ႀကရမွာပါ။  ရွားရွားပါးပါး ျမန္မာ ျပည္တြင္းမွာ ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ တို ့ေပ်ာ္ျမဴးက်က္စားခဲ ့တဲ ့ ေရကန္ ႏွစ္ကန္အေႀကာင္းကို ႀကားျဖတ္ ေျပာျပခ်င္ေသးတယ္ဗ် ။ ဒီအခ်က္ကလည္း ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ ေတြ ရွိမရွိ အေထာက္အထား တစ္ခုဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။



          ကယားတို ့ဌာနီ ေငြေတာင္ျပည္ ေဟာင္းမွာ ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ တို ့ က်င္လည္ေပ်ာ္ျမဴးခဲ ့တဲ ့ ေဒြးမယ္ေနာ္ ကန္ကေတာ့ အားလံုး သိျပီးသားအတိုင္း အခု အခ်ိန္ထိ ရွိေနတံုးပါ။



          ေနာက္တစ္ကန္ကေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ  ့တန္ခိုးႀကီး ဘုရားတစ္ဆူျဖစ္တဲ ့ ျမတ္ေမာ္တင္ဘုရား အနီးနားမွာလဲ “နတ္ကန္” လို ့ေခၚတဲ ့ ေရကန္မွာ ေရွးတံုးက နတ္နဂါးမ်ား၊ ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ မ်ား ေရခ်ိဳး ေပ်ာ္ပါးခဲ ့ ႀကဘူး ေႀကာင္း ပညာရွိမ်ား ေျပာလို ့သိရပါေသးတယ္။



          အဲဒိကန္မွာ ႀကာျဖဴေတြပဲ ေပါက္တယ္တဲ ့ဗ်။  ျပီးေတာ့ အဲဒီကန္က ေရကို ခ်ိဳးရင္ ႏူနာ ေရာဂါ ေဝဒနာရွင္မ်ား ရဲ  ့ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းတယ္ဆိုျပီးလည္း ေႀကာ္ႀကားပါတယ္။



          ေမာ္တင္စြန္း ဘုရားအနီးမွာရွိတဲ ့ ေရွးေဟာင္း ေရကန္ ငါးကန္ မွာ ဒီကန္လဲ တစ္ခု အပါအဝင္ ျဖစ္ေႀကာင္းကို ဧရာဝတီတိုင္း၊ ငပုေတာျမိဳ  ့နယ္၊ ဆံေတာ္ရွင္ ျမတ္ေမာ္တင္ ေစတီသမိုင္း ( ၁၉၇၉-ခု ဓမၼဓါန ) စာအုပ္၊ စာမ်က္ႏွာ ( ၆၇ ) မွာေဖၚျပထားတယ္တဲ ့ဗ်။



         အရင္ပို ့စ္ မွာတင္ျပခဲ့တဲ  ့ သလႅာဝတီျမစ္မွာ ေမ်ာ လာတဲ ့ ကိႏၷရာ တစ္ေကာင္ အေႀကာင္းကို ေတာ့



နတ္ကိႏၷရာ၊ ေဟဝႏ ၱာက
ခ်ိန္ခါေရဦး၊ ေမ်ာလာဘူးဟု
ခ်ီးက်ဴးေက်ညာ၊ ထင္ရွားစြာသား
သလႅာဝတီ၊ ေရသီတာလွ်မ္း
ထိုျမစ္ကမ္းမွ


ဆိုျပီး ဝိနိစၥယပကာသနီ ဓမၼသတ္လကၤာ၊(နိဂံုး) မွာ ေဖၚျပ စပ္ဆိုထားတာေႀကာင့္ ဟံသာဝတီေရာက္မင္းတရား စာတမ္းမွာ ဒီအေႀကာင္းေဖၚျပခဲ ့ဘူးတာကို သက္ေသ လိုက္ေပးသလိုျဖစ္ေနလို ့ သမိုင္းအျဖစ္အပ်က္ေတြကို မွတ္တမ္း တင္ခဲ ့ႀကတဲ ့ ေရွးစာဆိုေတြကို ေလးစား ႀကည္ညိုစိတ္ ျဖစ္ေပၚမိလိုက္ေစပါတယ္။



          စႏၵကိႏၷရီ ဇာတ္ကိုေတာ့ လူတိုင္းနီးပါး ႀကားဖူးျပီးသားျဖစ္ႀကမွာပါ။ မန္လည္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ရဲ  ့ မာဃေဒဝ လကၤာမွာ



သစၥာႏွဳတ္သီး
မႏ ၱာန္ႀကီးကား
ေသျပီးေသာ္မွ
ရွင္ျပန္ရ၏



လို ့ သစၥာတရားရဲ  ့အစြမ္း သတၱိကို ဖြဲ  ့ဆိုျပထားပါတယ္။



          ခ်စ္ေမတၱာဇာတ္လမ္းေတြမွာ ဂႏ ၱဝင္တြင္ခဲ ့ျပီး ခ်စ္သူရည္းစားေတြနဲ ့ ဇနီးေမာင္ႏွံ စံုတြဲတို ့ စိတ္ထား ႀကည္ျဖဴ ႀကျပီး ခ်စ္ႀကိဳးေခြဆက္ ေမတၱာ မပ်က္ အတုယူႏိုင္ဖို ့ကေတာ့ တြင္းသင္းမင္းႀကီးရဲ  ့ဘလႅာတိယ ပ်ိဳ  ့မွာ



မယြန္းသစၥာ၊ ကႏၷရာလို
ႀကင္နာစံုမက္၊ တစ္ညတြက္ေႀကာင့္
သက္ခုႏွစ္ရာ၊ ပူဆာမိန္းျပတ္
ငိုအားသတ္သား၊ မိန္ ့လႊြတ္သံနက္
ႏွဳတ္ေရႊထြက္ကို၊ အခ်က္က်က်
အရအမိ၊ ႏွိဳင္းရွိဆင္ျခင္
ေမာ္ကြန္းတင္ရွင့္
ေသာင္းျပင္ဇမၺဴ၊ မိတ္ဆံုသူတို ့
သည္တူႏိုးႏိုး၊ နည္းယူခိုးလွ်က္
ခ်စ္ႀကိဳးမျပတ္၊ ဆင့္ဆင့္ပတ္၍
ႀကင္ျမတ္ေလးႀကေစသတည္း။



ဆိုျပီး တစ္ညတာ ခြဲခြာရတာကို ႏွစ္ေပါင္း ခုႏွစ္ရာ လြမ္းမဆံုး ေဆြးမဆံုးျဖစ္ရရွာတဲ ့ ကိႏၷရီကိႏၷရာ တို ့ရဲ  ့ ေမတၱာတရား ကို ဖြဲ  ့က်ဴးျပထားျပီး ေနာက္ေႏွာင္းလူတို ့နည္းယူ စံထား ႏိုင္ဖို ့သတိေပးထား တာကို ေတြးႀကည့္မိေတာ့



          ကိႏၷရီကိႏၷရာ ငွက္ေမာင္ႏွံ တို ့သစၥာနဲ ့ေမတၱာကို ကိုယ္စားျပဳ ျပီး အခ်စ္ကို သရုပ္ေဖၚျပထားတာက ေႏွာင္းေခတ္လူေတြအဖို ့ ဘယ္လိုခ်စ္ရမယ္ ဆိုတဲ ့ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားကို လမ္းညႊန္ မွဳ ျပဳခဲ ့ လိုက္သလို ၊ ကၽြန္ေတာ္တို ့အေနနဲ ့လည္း  ဘဝအေမာ၊ ေသာကအေတြး တစ္ပံုတစ္ပင္ နဲ ့ ေငးေနႀကသူခ်င္း အတူတူ တစ္ဦးနဲ ့တစ္ဦး အႀကင္နာ ေမတၱာ ထားႀကျပီး ေလာက ကို သစၥာအလွ ဆင္ႏိုင္ႀကမယ္ ဆိုရင္     ့       ့        ့          ့



လို ့ေတြးေနရင္း ဒီစာမ်က္ႏွာကို အဆံုးသတ္လိုက္ရပါတယ္ခင္ဗ်ားးးးးးးးးးး။        


ညႊန္း-          (၁) ျမန္မာ ့စြယ္စံုက်မ္း

                 (၂) ျမန္မာစာညႊန္ ့ေပါင္းက်မ္း
                 (၃) ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ၊၁၉၉၃ ၊ စိႀတ


အေျခအေနေပးရင္ ထပ္ေတြးမိေနတာေတြကို ေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္။

ကညႊတ္ႏြယ္(ထီလာ)
14062011



ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ


သူ ့ခါးတင္ႏွင့္၊ သူ ့ရင္သူ ့နဖူး
သူ ့ပါးကေျပာင္၊ သူ ့မ်က္ေတာင္သည္
ညႊတ္ေရာင္ေကာ့ျဖဴးျဖဴးႏွင့္
ျမင္သူမူးမွ်
ႀကည္ႏူးဖြယ္ ့သူ ့မ်က္ႏွာ
လဆန္းသံုးရက္၊ လေရးစက္သည္
ထြန္းတက္ဆန္းေပၚလာသို ့
မူခရာသည္
သူဇာနတ္အတူ၊ လူကိုယ္လူလက္
လူမ်က္ခြက္သည္
လူငွက္ျမိဳင္နန္းသူတည္း ။

                                                                မန္လည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
                                                                စႏၵ ကိႏၷရီ ရတု၊ ပိုဒ္ေရ ( ၆ )


          ကၽြန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ကယားျပည္က ဆိုေတာ့ သူ ့ကိုသတိရတိုင္း ကယားျပည္ကို ပါ ယွဥ္တြဲျပီး ျမင္ေယာင္မိတာေပါ ့။ ကယားျပည္ဆိုတာနဲ ့ ေငြေတာင္ဆည္၊ ေငြေတာင္ျပည္ေဟာင္း၊ ေဒြးမယ္ေနာ္ ဇာတ္ အဲဒါေတြပါ တဆက္တည္း ေတြးမိလာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္ခဲ ့ဖူးတဲ ့ ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ တို ့ အေႀကာင္း ေရးထားတဲ ့ စာအုပ္ေလးကို အမွတ္ရျပီး ဒီစာမ်က္ႏွာေတြကို ေရးဖို ့ အေတြးရလိုက္မိတာပါ ခင္ဗ်ားးးးးး။


          ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ တို ့နဲ ့ပါတ္သက္ျပီး ဖတ္မိသေလာက္ တင္ျပရရင္ သိပ္ရွည္သြားမွာက ေသခ်ာေတာ့ သူတို ့ အေႀကာင္း ကို ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ပိုင္းခြဲလိုက္ပါတယ္။ တစ္ပိုင္းကိုေတာ့ ျပီးခဲ ့တဲ ့ ပို ့စ္မွာ  ႀကိဳျပီး တင္ျပ ထားျပီးပါျပီ။ အခု က်န္တဲ့ တစ္ပိုင္းကေတာ့ ကိႏၷရီကိႏၷရာ တို ့နဲ ့ပါတ္သက္ျပီး သူတို ့အေႀကာင္းေတြကို ေတြးမိသမွ်ကဗ်ာ မ်ားနဲ ့ ယွဥ္တြဲျပီး ေျပာျပမွာျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ားးးးး။


          ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ ဆိုတာဘာလဲ၊ တကယ္ရွိလား၊ ဘယ္လိုပံုသ႑ာန္ လဲ ဆိုတာေတြကို အရင္ ပို ့စ္မွာ ေျပာျပျပီးျပီဆိုေတာ့ ဒီမွာ ေတာ့ သူ တို ့နဲ ့ပါတ္သက္တဲ ့ စကားတန္းဆာ ေတြကို စျပီး ေျပာျပခ်င္ပါတယ္ ။

အမရာ ကႏၷရီ မဒၵီ သမ ၻဴလ ေတာ္ေလးဝ
ေရႊကိႏၷရီ လွဟန္ခ်ီသို ့
လူ ႏွယ္ဆင္းဝါ ကိႏၷရာ
ငါးႀကန္စံုညီ ကိႏၷရီ
ကိႏၷရီႏွယ္ တင့္စံပယ္
ကိႏၷရာ ေမာင္ႏွံ ေတာင္ပံယွက္သကဲ ့သို ့
ေရႊကိႏၷရီလား သူဇာလား
နတ္ကိႏၷရီ ေကြးေကြးခ်ီလွ်က္
အလွသိဂၤါ ကိႏၷရာ
မယ္ကိႏၷရီ ၊ နတ္ပီယိုးဆြယ္၊ လွမ်ိဳးႀကြယ္

ေနာက္ထပ္လည္း ရွိဦးမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိသေလာက္ သိသေလာက္ပဲမို ့ သူငယ္ခ်င္းတို ့ထပ္ျပီး ျဖည့္စြက္ ေပးႏိုင္ႀကမယ္ဆိုရင္ ပိုျပီး ျပည့္စံုသြားမယ္လို ့ ထင္ပါတယ္။ ကိႏၷရီ ကိႏၷရာတို ့ရဲ  ့ အလွ အပ ကို ကဗ်ာေလးေတြနဲ ့ ဘယ္လို ဖြင့္ဆိုျပထားတာကို  ေျပာျပရမယ္ဆိုရင္

စုလည္းပတ္ေခြ၊ ထံုးျမိတ္ေျပႏွင့္
တိမ္ေျခမိုးလက္၊ ယုဂန္ထြက္ဝယ္
အျမတ္မွန္းထား၊ ျဂိဳဟ္ရွစ္ပါးတြင္
လူမ်ားမ်က္စိ၊ ရဝိပါပ
သူရဇၨဟု၊ မည္ရထင္ရွား
ေနမင္းသားႏွင့္၊ နဂါးေရနတ္သမီးေလာ။


ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ တို ့ရဲ ပံုအဆင္းကို ဘလႅာတိယ ပ်ိဳ  ့မွာ တြင္းသင္းမင္းႀကီးမဟာစည္သူဘြဲ  ့ရ ဦးထြန္းညိဳ က သရုပ္ေဖၚ ေရးဖြဲ ့ ျပထားတာပါ။ လူေတြလို တစ္ပါတ္လွ်ိဳ ဆံထံုးနဲ ့ ေလာကရဲ  ့မ်က္ေစ ့သဖြယ္ျဖစ္တဲ ့ ေနမင္းသားနဲ ့နဂါးမင္းသမီး တို ့အျဖစ္ပံုကို ျမင္ေယာင္ေစပါတယ္။


          အဲဒိပ်ိဳ  ့ထဲမွာပဲ အသူရာနတ္မင္းရဲ  ့သမီး ၊ သိႀကားမင္းရဲ  ့မိဖုရားအျဖစ္ တင္စားထားသလို


လူလည္းမက
နတ္တမွ်သို ့
လွပေက်ာ့ရွင္း
ေျခာက္ပစ္ကင္း


တဲ ့ ပံုစံမ်ိဳး နဲ ့လည္း ဖြဲ ့ႏြဲ  ့ထားေတာ့ လူေတြထက္ေတာင္ ပိုျပီး လွေနေတာ ့တာပဲကိုးးလို ့ေတြးမိပါေသးတယ္။


          စေလဦးပုညရဲ  ့ ဖလ္ေရာင္မွန္ေရာင္ ခ်ီ ေတာလားထဲမွာေတာ့


စမ္းခံတဲ ့ေရအိုင္
နန္းစံတဲ ့ ေဟဝန္ျမိဳင္
ကိႏၷရာ ေမာင္ႏွံတို ့
ေတာင္ပံျခင္း ယွက္တင္လို ့
ႀကင္သက္တူျပိဳင္ႀကတယ္
မစံုသူ ေဇာျပန္လို ့
ေသာတာပန္ ပုဂၢိဳလ္ကၽြမ္းရေလာက္ေအာင္


ဆိုျပီး ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ တို ့

ေတာင္ပံယွက္၍
ႀကင္သက္ႏွစ္ေဖၚ
တူေပ်ာ္ရႊင္
ႀကပံုကို ျမင္မိလိုက္တဲ ့ ေသာတာပန္ ပုဂၢိဳလ္ေတြေတာင္ အသဲကၽြမ္း ရေလာက္ေအာင္ ခံစားသြားႏိုင္တယ္ ဆိုျပီး ဖြဲ ့ျပထားေတာ့ အင္းးးးးးးးးးးးး ကၽြန္ေတာ ့လို အေကာင္းစား ေလးသာ ဆိုရင္ေတာ့ မေတြးဝံ ့စရာပဲဗ်ိဳ  ့။


          ဒီစာမ်က္ႏွာကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲခင္ဗ်ားးးးးးးးး


          ညႊန္း-(၁) ျမန္မာ ့စြယ္စံုက်မ္း
                 (၂) ျမန္မာစာညႊန္ ့ေပါင္းက်မ္း
                 (၃) ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ၊၁၉၉၃ ၊ စိႀတ


အေျခအေနေပးရင္ က်န္ရွိေနေသးတဲ ့ ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ တို ့နဲ ့ပါတ္သက္လို ့ထပ္ေတြးမိေနတာေတြကို ေနာက္စာမ်က္ႏွာမွာ ေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္။

ကညႊတ္ႏြယ္(ထီလာ)
13062011


ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ ဆိုတာ


သူဇာနတ္အတူ
လူကိုယ္လူလက္
လူမ်က္ခြက္သည္
လူငွက္ျမိဳင္နန္းသူတည္း ။

                                                       မန္လည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
                                                       စႏၵ ကိႏၷရီ ရတု၊ ပိုဒ္ေရ ( ၆ )

          ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ ဆိုတာကို လူတိုင္းလိုလို အနဲနဲ ့အမ်ား သိႀကပါတယ္။ တကယ္တမ္း ဂဃနဏ သူတို ့ အေႀကာင္းကိုသိသူကေတာ့  နည္းပါးႀကမွာပါ။

          ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ ဆိုတဲ ့အမည္ေတြဟာ ပါဠိ(မဂဓ) ဘာသာစကားျဖစ္ပါတယ္။ ပါဠိ လိုဆိုရင္ေတာ့


ကိ  ံ =  အဘယ္နည္း
နရာ =  လူေလာ၊ နတ္ေလာ


လူလားနတ္လား ယံုမွားေလာက္ဖြယ္ရာ လူတို ့၏ အသြင္ကို ေဆာင္လွ်က္ရွိသူ လို ့ပဲ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ေျပာရမွာပါ။ ကိႏၷရီ  က အမ ျဖစ္ျပီး ကိႏၷရာက ေတာ့ အထီးေပါ ့။

ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ တို ့ရဲ  ့ပံုသ႑ာန္ ကို အနီးစပ္ဆံုး ေျပာရရင္ေတာ ့



၁။     ငွက္ကိုယ္ လူေခါင္း
၂။     လူကိုယ္ ျမင္းေခါင္း
၃။     ျမင္းကိုယ္ လူေခါင္း



ဆိုျပီး အႀကမ္းဖ်င္း သံုးမ်ိဳး ခြဲျခားထားပါတယ္။ လူလိုလို၊ နတ္လိုလို၊ တိရစ ၦာန္လိုလို နဲ ့ သတၱဝါ အထူးအဆန္း တစ္မ်ိဳး ေပါ ့ဗ်ာ။



          ငါးရာ ့ငါးဆယ္ဇာတ္၊ အသီတိနိပါတ္ မဟာကုဏာလဇာတ္ေတာ္ မွာ ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ အမ်ိဳးအစား အေတာ္မ်ားမ်ား ေဖၚျပထားပါတယ္၊ ထင္ရွားတဲ ့ အမ်ိဳး အစား တို ့ကို ေဖၚျပရမယ္ဆိုရင္

၁။          ေဒဝ ကိႏၷရာ
            စတုမဟာရာဇ္ နတ္မ်ိဳး၌ ပါဝင္သည္
၂။          စႏၵ ကိႏၷရာ
            စႏၵေတာင္၌ ေနသည္
၃။          ဒုမ ကိႏၷရာ
            သစ္ပင္မ်ား၌ေန၍အသီးအပြင့္မ်ားကိုစားသည္
၄။          ဒ႑မာဏဝိကာ ကိႏၷရာ
            လက္နက္စြဲကိုင္တတ္ျပီး လူ၏မ်က္ႏွာႏွင့္တူသည္
၅။          ေကာႏ ၱိသကုဏ ကိႏၷရာ
            ကရဝိက္၊ ႀကိဳးႀကာ တို ့ကဲ ့သို ့ အသံသာယာစြာ တြန္က်ဴးတတ္သည္
၆။          ကဏၰပါဝုရဏ ကိႏၷရာ
            နားရြက္တစ္ဖက္ခင္း၍ တစ္ဖက္ကိုျခံဳကာ ေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္ နားရြက္ႀကီးသည္
၇။          အႆမုခိ ကိႏၷရာ
             ျမင္းမ်က္ႏွာ ပံုသ႑ာန္ရွိသည္
၈။          နာရီပုပၹ ကိႏၷရာ

တို ့ပဲျဖစ္ပါတယ္။

          ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ ေတြ တကယ္ရွိမရွိကို ျမန္ ့မာ ့သမိုင္းမွာ၊ ျမန္ မာ့ စာေပ အေထာက္ အထား ေတြမွာ ၊ ဘုရားေဟာဇာတ္နိပါတ္ေတြမွာ ၊ ရွာေဖြေတြ ့ရွိႏိုင္ပါတယ္။ လက္လွမ္း မွီသေလာက္ လိုရင္းတိုရွင္း တင္ျပရရင္ေတာ့

          သကၠရာဇ္ ၁၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ အင္းဝမွာ နန္းတက္တဲ ့ ငါးထပ္ႀကီးဒါယကာ မင္းတရားႀကီး ေတာင္းပန္သည္ ့ အတြက္ ေတာင္ဖီလာ ဆရာေတာ္ ေရးသားခဲ ့တဲ ့ ရာဇ မဏိ စူဠာ ေက်ာက္စာမွာ ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ တို ့ အေႀကာင္း ပါရွိေႀကာင္းကို ဦးခ်ိန္ ရဲ  ့ ေဝါဟာရ လီနတၳဒီပနီ၊ စာမ်က္ႏွာ (၂၆၃) မွာ ေဖၚျပထားပါတယ္။


          ေက်ာက္စာပါ လိုရင္းအခ်က္ကို ေျပာရရင္ေတာ့


“အေသာက မင္းႀကီးက ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ တို ့ ကခုန္ျခင္း၊ သီဆိုျခင္း တို ့ကို ရွဳစားနားဆင္ခ်င္တဲ ့အတြက္ ဟိမဝႏၱာ ေတာကို လက္စြပ္ေတာ္ ေစလႊတ္ျပီး မင္းအာဏာျဖင့္ ေခၚယူရွဳစားေတာ္မူခဲ ့” ေႀကာင္း ေပါ ့။



          အဲဒိ ငါးထပ္ႀကီးဒါယကာ မင္းတရားႀကီး လက္ထက္မွာပဲ သလႅာဝတီ ျမစ္ အတြင္းမွာ ေမ်ာလာလို ့ ဆယ္ယူရရွိခဲ ့တဲ ့  ကိႏၷရာတစ္ေကာင္ကို ဆက္ေရာက္လာဘူးေႀကာင္း  “ဟံသာဝတီေရာက္ မင္းတရားစာတမ္း” မွာေတြ  ့ရပါတယ္။

          ေဘးေတာ္ မင္းတရားႀကီးလက္ထက္က မင္းကြန္းနန္းေဆာင္မွာ မိုးေကာင္းျမိဳ  ့ဝန္က ဖန္ဘူးနဲ ့ထည္ ့ျပီး ဆက္သတဲ့  ကိႏၷရာငယ္ အေသေျခာက္ပံုကို ေရွးေဟာင္းစာေပသုေတသီ တစ္ဦး ရွာေဖြစုေဆာင္းထားတဲ့ “ေရႊနန္းလက္သံုး ပံုစံမ်ား” စာတြဲအမွတ္ ( ၁ ) ပံုအမွတ္စဥ္ ( ၂၆၇ ) မွာ ေတြ  ့ရပါတယ္။

          ေရွးေဟာင္း ယဥ္ေက်းမွဳ ေတြနဲ ့ပါတ္သက္ျပီး “မွတ္စု” ေရးသားမွဳမွာ အထူးထင္ရွား ေႀကာ္ႀကားခဲ ့တဲ့ မံုေရြးဆရာေတာ္ (ရွင္ အာဒိစၥရံသီ) ရဲ  ့မံုေရြး မွတ္စု ေတြထဲမွာ ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ တို ့နဲ ့ပါတ္သက္တဲ ့ ဇာတ္စု စာရင္း ကို ထုတ္ႏွဳတ္ျပထားတာကို ေလ ့လာမယ္ဆိုရင္ေတာ့

၁။     ဘလႅာတိယ ဇာတ္
၂။     စႏၵ ကိႏၷရီ ဇာတ္
၃။     တကၠာရိက ဇာတ္
၄။     မဟာကုဏာလ ဇာတ္
၅။     အ႒သဒၵ ဇာတ္
၆။     ေဒဝီကိုပမာႏိွဳင္းရာ ကိႏၷရာ
၇။     အသိတာဘူကိုပစ္၍လိုက္ေသာဇာတ္
၈။     မဟာဝင္တြင္ ေကာ႑တိႆ အေႀကာင္း
၉။     အပါဒါန္ က်မ္းမွာ က်ဴ ပြင့္လွဴေသာ  ကိႏၷရာ     
၁၀။     ကုဏာလဇာတ္မွာ တရားနာဖို ့လာသည့္  ကိႏၷရာ
၁၁။     သုဝဏၰသာမ ဇာတ္မွာေတာ့ လူေတြကို ေႀကာက္တတ္ေသာ ကိႏၷရာ

ဆိုျပီး ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ တို ့အေႀကာင္းကို မွတ္တမ္း ျပဳထားပါတယ္။

          ဒီစာမ်က္ႏွာမွာေတာ့ဒီေလာက္ပါဘဲ။ ေနာက္္ပို ့့စ္ေတြမွာ ဆက္လက္တင္ျပပါ့မယ္။

          ညႊန္း-(၁)          ျမန္မာ ့စြယ္စံုက်မ္း
                 (၂)          ကိႏၷရာ  ကိႏၷရီ ၊ ၁၉၉၃ ၊ စိႀတ

         

ကညႊတ္ႏြယ္(ထီလာ)
12062011




တန္ခိုးရွင္


အမွတ္တမဲ ့နဲ ့ေတာင္
မလွပ္ခဲ ့မိတဲ ့  ငါ့ႏွလံုးသားကိုမွ
တံခါးမေခါက္ဘာမေခါက္နဲ ့
ေနာက္ေပါက္က တိုးဝင္
(နင္)
တန္ခိုးရွင္။

သုတိသာယာ ရင္ဘတ္ဗလာနဲ ့
မာယာကို ပ်ားရည္လူး
စကားဆူးေတြနဲ ့ ထပ္ရစ္ပတ္
ခ်စ္တတ္လို ့လာေအာင္ ေႏွာင္ႀကိဳးငင္
(နင္ဟာ)
တန္ခိုးရွင္။

အျပစ္မဲ ့ ငါ့ေမတၱာ ကိုထိုးႏွက္
အႏွစ္မဲ ့ နင့္သစၥာကို ခ်ိဳးဖ်က္ လို ့
ျပိဳးျပက္ဝင္းလက္တဲ ့ အလွတရားေႀကာင့္
ငါ့ဘဝခါး ခဲ ့ရတာေတာင္ အဆိုးမျမင္
(နင္ေလ)
တန္ခိုးရွင္။


ကႀကိဳးက ပဥၥလက္
ကကြက္က ေမွာ္တေစၦ
ကေဝဆန္တဲ ့ အျပံဳးမ်ိဳးမို ့
ငါ့ရင္တခြင္ဖုန္းဆိုးေတာျဖစ္ေလေအာင္
ပုန္းလွ်ိဳးလို ့ဝင္
(နင္ဟာေလ)
တန္ခိုးရွင္။

ဝဋ္ေႀကြးမို ့ေလလား

စြန္ ့မပစ္ရက္
မႏုတ္ရက္ေတာ့
ရက္စက္္ျပဳစား
နင္လွည့္စားလည္း
လူစားမလို
နင္သာလိုသည္္
အလို- အသင္ တန္ခိုးရွင္။


ကညႊတ္ႏြယ္(ထီလာ)
28092011

ဒီတိုကေရစီ အခ်စ္ပံုျပင္

ျဖဴစင္ရွင္းသန္ ့
အေရာင္ကန္ ့သတ္ခ်က္မဲ ့စဥ္
ႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္း ေပေစာင္းေစာင္းနဲ ့
သြားပိုးေဟာင္းေလာင္းေပါက္ဘဝမွာ
သံေယာဇဥ္ေခါင္းေလာင္း ကို
အသံမဲ ့ေခါက္မိခဲ ့ႀကတယ္ေပါ ့။

စြာမ

“ေမ်ာက္ကေလး၊ ဒါဟိုဘက္ျခံက မိစြာ တဲ ့၊ မိစြာ ဒါ ဦးဦးရဲ  ့တူေလးေလ ၊ဦးဦးတို ့နဲ ့ ေနဖို ့လာတာ၊ သမီးတို ့ အတူတူ ေဆာ့ျပီး ရန္မျဖစ္ရဘူးေနာ္”

ဝန္ထမ္းေတြျဖစ္ႀကတဲ ့ အေဖနဲ ့အေမတို ့က သြားေလရာေခၚမသြားခ်င္လို ့ ေက်ာင္းေနဖို ့ဆိုျပီး အေဖ ့ ဘက္က အဖိုးအဖြားနဲ ့ လူပ်ိဳႀကီး ဦးဦး တို ့ဆီ ပို ့လုိက္္ျပီး သိပ္မႀကာခင္မွာပဲ ကၽြန္ေတာ့ဦးဦးက မိတ္ဆက္ေပးခဲ ့တာပါ။
ကၽြန္ေတာ့ကိုေဆာ့လြန္းလို ့ ခ်စ္စႏိုးနဲ ့ ေမ်ာက္ လို ့ေခၚႀကျပီး သူ ့ကိုေတာ့ အရြယ္ နဲ ့ မလိုက္ေအာင္ကက္ကက္လန္ စြာလြန္းလို ့ မိစြာလို ့ေခၚႀကတာတဲ ့ဗ်။
သူ ့ပံုက အျမဲတမ္း ႏွပ္ေခ်းထူျပီး သြားေတြကလည္း ပိုးစားထားျပီး မဲမဲခၽြန္ခၽြန္ေတြမို ့ ကၽြန္ေတာ့အျမင္မွာ ေတာ္ေတာ္ အႀကည့္ရဆိုးပါတယ္။ သူနဲ ့ ကၽြန္ေတာ္က ရြယ္တူေလာက္ ေပမယ္ ့ သူ ့ပံုစံက အျမဲဆရာႀကီးလုပ္ျပီး အျမဲ အႏိုင္လိုခ်င္တဲ ့အက်င့္ေကာင္းပိုင္ရွင္ျဖစ္ေလေတာ့ အတူတူ ေနႀကရင္း အတူတူ ေဆာ့ႀကတယ္ဆိုေပမယ္ ့ကၽြန္ေတာ္နဲ ့က ခဏခဏ ရန္ျဖစ္ႀကတာေပါ ့ဗ်ာ။ သူ ့ကိုကၽြန္ေတာ္က ဘာရယ္မဟုတ္ပဲ မိစြာ လို ့့မေခၚမိပဲ စြာမ လို ့ေခၚျဖစ္သြားပါတယ္။
အဲဒိလိုနဲ ့ ကၽြန္ေတာ့မွာ ငယ္ငယ္တံုးက စြာမ လို ့ေခၚတဲ ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ရွိဘူးတယ္ေပါ ့ဗ်ာ။



*********                    **********          **********

ေက်ာင္းခန္းဝတြင္
သူ ့ကိုျမင္သည္
ႀကည္လင္ဝင္းပလွပါတကား။
ကိုယ့္္ကိုျမင္ရာ
မ်က္လႊာကိုတိမ္း
ေခါင္းကိုယိမ္းေတာ့
စိမ္းလိုဟန္ေလာ
မသိဟန္ေလာဟု
ေမာမိရင္ပူလွပါတကား။

မယ္ျမ

“ေဟ ့၊ မယ္ျမနဲ ့ျဖဴမ၊ ဒါငါနဲ ့အလယ္တန္းတုန္းကတည္းက ေက်ာင္းေနဘက္၊ သက္တင္ တဲ ့၊ ျမန္မာစာ ဒုတိယႏွစ္က၊ သူက နင္တို ့နဲ ့ ပါတ္သက္ခ်င္လို ့တဲ  ့၊ အဟီးးး အဓိက ကေတာ့ မယ္ျမေပါ ့ဟာ”

“ေဟ ့ေရာင္၊ ဒါ မင္းဟတ္ဟတ္ထုိး သိခ်င္ပါတယ္ဆိုတဲ ့ ျမသီတာ၊ တို ့ကေတာ့ မယ္ျမလို ့ေခၚတယ္၊ သူက ျဖဴစင္ေအာင္ တဲ ့၊ ျဖဴမ လို ့ေခၚလည္းရတယ္ကြ၊ ႏွစ္ေယာက္လံုး ပထဝီ တတိယ နွစ္ေတြခ်ည့္ပဲ”

အရွင္လတ္လတ္ အေငြ ့့ပ်ံသြားရင္ေကာင္းမလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေျမမ်ိဳ သြားရင္ ေကာင္းမလား၊ ေသခ်င္းဆိုး မိုးေစြ ေကာင္းမွဳ နဲ  ့ ပထမႏွစ္ တစ္ႏွစ္လံုး ေခ်ာင္းေခ်ာင္းႀကည့္ရံုကလြဲလို ့မ်က္လံုးခ်င္း မေတာ္တဆ ဆံုျပီး ေစ ့ေစ ့ႀကည့္မိဖို ့ ေတာင္ “ဇ” မရွိတဲ ့ အာဇာနည္ေသြးပိုင္္ရွင္ ကၽြန္ေတာ့အဖို ့ မိတ္ဆက္ခိုင္းမိတဲ ့ ကိုယ္ ့ပါးစပ္ကို ပဲ ပိတ္ရိုက္ရမလား၊ အပိုဆာဒါး စကားခၽြန္နဲ ့ မ, တဲ ့ေခြ  ့သား ပါးစပ္ကိုပဲ ပိတ္ရိုက္္ရမလား။
ရွက္မႊန္မႊန္ျပီး ႀကည့္မိႀကည့္ရာ သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြထက္က ႀကိဳးေသးေသး ခြာျမွင့္္ ဖိနပ္ ပိုင္ရွင္ ေျခေထာက္ တစ္စံုကို မသိစိတ္က အံႀကိတ္ မိေနရင္း ႀကည့္ေနရံုကလြဲလို ့ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုး အလင္းမဲ ့၊ အသံမဲ ့လို ့ေပါ ့့။

*********                    **********          **********

မ်က္ျပဴးသြားမည္း
စြာလန္ႀကဲမို ့
ဆြဲကုတ္လိုက္ခ်င္
သံေယာဇဥ္ေႀကာင့္
သဲျပင္ေရက် ငါ့ေဒါသ။

စြာမ

တစ္ရက္မွာေတာ့၊ စြာမ တို ့အိမ္က မာလကာပင္ေပၚမွာ အူနီသီးေတြ ေတြ ့ေတာ့ စားခ်င္တာနဲ ့ အပင္ေပၚတက္ခူးတာေပါ ့။ အဲဒိအခ်ိန္မွာ စြာမက မာလကာပင္ေအာက္မွာ အပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္က ျဖတ္စ ေတြနဲ  ့ လူရုပ္လုပ္ရင္း ေဆာ ့ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တစ္လံုး ပဲ ခူးရေသးတယ္ ပုရြက္နီ စာမိပါေလေရာ။ အလန္ ့ထညက္ ျပန္းဆင္းလိုက္တာ ေအာက္ဆံုးကိုင္းေရာက္ေတာ့ လက္ေခ်ာ္ျပီး ျပဳတ္က်တယ္ဗ်ိဳ  ့။ က်တဲ ့ေနရာက သိပ္မျမင့္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ နဲနဲဘဲနာသလိုရွိလိုက္ေပမယ္ ့ က်မိလိုက္တာက စြာမ ေပၚတည့္တည့္ဆိုေတာ့ ကမၻာပ်က္ေတာ့တာေပါ ့ ။ သူ ့ေျခေထာက္ က်ိဳးပါျပီဆိုျပီး အာျပဲႀကီးနဲ ့ငိုလဲငို ကၽြန္ေတာ ့ကိုလည္း ရိုက္လိုက္ကုတ္လိုက္ေပါ ့။
ကၽြန္ေတာ့မွာ က်တာကိုလည္းနာရမွန္းမသိ၊ သူ ့အရိုက္အကုတ္ကိုလည္း နာရမွန္းမသိဘဲ ျပာယာခတ္ျပီး ဘာလုပ္ရမွန္း မသိျဖစ္ေနတံုး စြာမ က ျပဲျပဲလန္ငိုရင္းနဲ ့ နင့္ကို တိုင္ေျပာမယ္ ဘာညာ ဆိုေတာ့ မွ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ကိုသတိရသြားေတာ့ တာနဲ ့ သူ ့ကို ေခ်ာ ့ေမာ ့လို ့ အိမ္သြားဖို  ့ေျပာျပီး သူ ့ေျခေထာက္နာေနတာေႀကာင့္ ကုန္းပိုးျပီး ပို ့မယ္ေပါ ့။
ေက်ာေပၚတင္ရံုရွိေသးတယ္ နာေနတဲ ့သူ ့ရဲ  ့ေျခေထာက္ကို ကိုင္မိလို ့ဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ့ ေနာက္ေက်ာကို ကိုက္တယ္ဗ်ိဳ  ့။ ကၽြန္ေတာ့မွာ နာလြန္းလို ့ခါးကို ေကာ့သြားတာေပါ ့။ စိတ္တိုလိုက္တာလည္း အရမ္း။ ကိုင္ေပါက္လြင့္ပစ္ခ်င္လာတယ္။
ဒါေပမယ္ ့။ ကၽြန္ေတာ္ မလုပ္ျဖစ္လိုက္ပါဘူး။ သူ  ့ရဲ  ့ေလာ္မလိုတဲ ့ ေအာ္ငိုသံေႀကာင့္  စြာမ အေမ ေျပးထြက္လာျပီး သူ ့ကို ခ်ီယူသြားလိုက္္ေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ့မွာ က်လို ့နာတဲ ့ အနာ၊ သူ ့အကုတ္အရိုက္ေႀကာင့္နာတဲ ့အနာ။ အကၤ်ီေပါက္ေအာင္အကိုက္ခံထားရလို ့မခ်ိမဆန္ ့ နာတဲ ့အနာ ေတြေပါင္းျပီး ေခါင္းေတာင္ မူးေနာက္ေနာက္ ျဖစ္လာတယ္ဗ်ိဳ  ့။

*********                    **********          **********

ျမသီတာ
လွဋီကာ စာမဖြဲ  ့ခ်င္ဘု
ကဗ်ာနဲ ့ ေမာ္ကြန္းတင္။

ပိတုန္းေကသာ မဟူရာနက္ပါလို ့
သူတကာထက္ အလွပိုသူ
တစ္ခဏ ဆိုရံု အာသာမေျပႏိုင္ငဲ  ့
ကမၻာေႀက ပ်က္ကာသုဥ္း
မဆံုးတမ္းပဲ ႀကည့္ေနခ်င္။

မယ္ျမ

ဟိုေန ့က ေတာက္ရွက္ကြဲခဲ ့တာေႀကာင့္ သူ ့ကို မေတြ  ့ရဲေပမယ္ ့။ ႀကည့္မိႀကည့္ရာ ႀကည့္ျပီး ျမင္ခဲ ့မိတဲ ့ သူ ့ေျခဖမိုးေလးကို စိတ္စြဲ ျပီး မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ ျဖစ္လာတယ္ဗ်ိဳ  ့။ အဲဒါနဲ ့ အရွက္မ်က္ႏွာ ေနာက္ထားျပီး ႏွစ္ရက္္အႀကာမွာ ေသခ်င္းဆိုးကိုပဲ အေဖၚေခၚျပီး သူ ့ကိုသြားေတြ ့မိလိုက္တယ္။ ေသခ်င္းဆိုးကို မနဲေတာင္းပန္ျပီး မ စ, ဖို ့စည္္းရံုးထားေပမယ္ ့ ရွဴ တည္တည္ မ်က္ႏွာတစ္ခုနဲ ့ ျပံဳးစိစိ ျဖဴမ မ်က္ႏွာတို ့အျပင္ တမင္ တည္ထားတာကို မသိသိေအာင္ အမူအရာ လုပ္ျပေနတဲ ့ ေသခ်င္းဆိုးေႀကာင့္္ ကၽြန္ေတာ့နားရြက္ေတြ ပူထူျပီး ေခါင္းက အလိုလို ငံု ့့မိရက္သားျဖစ္ သြားေတာ့။ အိပ္မက္မဟုတ္တဲ ့ ၊ မသိစိတ္ေကာ ၊ သိစိတ္ေရာ စြဲလမ္းေနမိတဲ ့ သူ ့ေျခဖမိုးေလးကို ျပန္ေတြ ့လိုက္ရျပန္ေတာ့တာေပါ ့။
ကၽြန္ေတာ္ ႀကည့္ရင္းႀကည့္ရင္းနဲ ့့ အဲဒိ ေျခဖမိုးေလးကို ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္လို ့ ျမင္မိလာပါတယ္။ သူ ့ေျခဖမိုးေလးက ျဖဴျဖဴေဖါင္းေဖါင္းအိအိေလး၊ နဲနဲေလး အနီးကပ္ႀကည့္မယ္ဆိုရင္ ေသြးျမစ္စိမ္းစိမ္းေတြ ေတြ ့မယ္ထင္တယ္။ ေျခမ်က္ေစ ့က ပါတယ္ဆိုရံု ေယာင္ေယာင္ေလး ျဖစ္ေနျပီး ေျခေခ်ာင္းေလးေတြက ျပည့္ျပည့္ျဖိဳးျဖိဳးနဲ ့သြယ္သြယ္ စုစု ခၽြန္ခၽြန္ေလးေတြ။ နဲနဲေလာက္ငံု ့ႀကည့္မယ္ဆိုရင္ ေမြးညွင္းစိမး္ေလးေတြေတာင္ ေတြ ့ရေလာက္တယ္ဗ်ိဳ  ့။ အဲ- အထူးျခားဆံုးကေတာ့ သူ ့ေျခသည္းေလးေတြေပါ ့။ အလိုက္အထိုက္လွီးျဖတ္ထားတဲ  ့ ေျခသည္းေလးေတြက သူတို ့ ရဲ  ့မူလ အေရာင္ပဲလား ၊ ဆိုးေဆးပဲ ဆိုးထားသလားမသိဘူးဗ် ခြဲျခားရခက္လွေအာင္ ပန္းျဖဴေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ ့ေလး ဆိုေတာ့

“ေဟ ့ေရာင္၊ မင္းကိုေျပာေနတယ္ေလကြာ”

ျဗန္းကနဲ ေနာက္ေက်ာကိုရိုက္ျပီး ေျပာလိုက္တာေႀကာင့္ ကၽြန္ေတာ္သေဝ ထိုးမိေနတဲ ့ သူ ့ေျခဖမိုး ကဗ်ာေလး လန္ ့သြားေရာ။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ေယာင္နနနဲ ့ ဘာေျပာလိုက္မွန္း မသိေတာ့ မ်က္ခုန္းကိုပင့္ ပါးစပ္ကိုဟျပီး အာေမဋိတ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေမြးဖြားမိလိုက္တယ္ဗ်ိဳ  ့။
အဲေတာ့မွ ေသခ်င္းဆိုးက ျပန္ေျပာျပတယ္။ မယ္ျမက ေျပာတယ္တဲ ့ သူတို ့နဲ ့ခင္ခ်င္ရင္ သူတို ့ထံုးစံသိဖို ့လိုတယ္တဲဲ ့။ ကၽြန္ေတာ္က ဘာထံုးစံလဲ ဆိုတာေမးေတာ ့။ သူတို ့အဖြဲ   ့နဲ ့ အတူ ရွိေနတဲ ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္ ့သေဘာနဲ ့ကိုယ္ ဘာမွလုပ္ခြင့္မရွိဘူး။ ဥပမာ- ကိုယ္က မုန္ ့ဟင္းခါး စားခ်င္လို ့ မုန္ ့ဟင္းခါး ဆိုင္ သြားမယ္ဆိုရင္ေတာင္ အားလံုးရဲ  ့သေဘာတူညီခ်က္ရမွ သြားရမယ္။ အဲဒါမ်ိဳးတဲ ့။ အကယ္၍ အားလံုး ဆႏၵ မညီရင္ ရွိတဲ ့သူေတြ မဲခြဲျပီး မဲမ်ားရာ ကို လိုက္ေလ်ာေႀကးတဲ ့။ အဲဒါကိုလက္ခံမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့ကို သူတို ့အဖြဲ  ့ထဲ သြင္းသင့္မသြင္းသင့္ မဲခြဲမယ္တဲ  ့။
ကၽြန္ေတာ္ မင္သက္မိသြားတယ္၊ သိပ္လည္းအံ  ့ႀသ သြားတယ္ ။ ဒါေပမယ္ ့ ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းညိတ္ လိုက္မိပါတယ္။ လက္ခံတယ္ေပါ ့ ။ အဲဒိမွာ ကၽြန္ေတာ့ ကဗ်ာရွင္ေလးက
“မဲခြဲမယ္”
တဲ ့။

*********                    **********          **********

အသက္ငယ္ရြယ္စဥ္အခ်ိန္က
သူငယ္ေဖၚေဆြသဟာတို ့နဲ ့
ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ကစားရာ
ျငင္းပြားကာ ရန္ျဖစ္ႀက
ေခၚျပန္တည့္ျပန္ကာနဲ ့
ထီလာကန္ ေရအစပ္
ပစ္ခတ္ကာ ေရကူးျပီး
ေပ်ာ္မူးခဲ ့ပံုတို ့မွာ
လြမ္းဖို ့ေကာင္းလွသည္ေပါ ့ေလး။

စြာမ

စာရင္းခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့။ စြာမ က ေျခမက်ိဳးေပမယ္ ့ ေျခေထာက္ကို ေဆးစည္းလို ့ အိပ္ယာထဲ တစ္ပတ္ေလာက္ လွဲေနလိုက္ရျပီး၊ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ လက္ျပင္ႏွစ္ခုႀကား  ေက်ာရိုးနားက မွည့္နီ ေလးကိုဗဟိုျပဳတဲ ့ ေသရာပါမယ္ ့ သြားရာေႀကာင့္ သြားဆိပ္တက္ျပီး သံုးရက္ေလာက္ ဖ်ားယူလိုက္ရပါေလေရာ ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ႏွစ္ေယာက္ တက္တက္ႀကြႀကြ ျပန္ျပီး ေဆာ့ႏိုင္တဲ ့ေန ့မွာပဲ ကၽြန္ေတာ့ဦးဦးက ျဖစ္ေႀကာင္းကုန္စင္ကို အမွဳ စစ္ေတာ့တာပါပဲ။ သူ ့အေျပာ ကိုယ္ ့အေျပာ ပဲ သိထားႀကေတာ့ အခုလို နွစ္ေယာက္ဆံုျပီးေမးေတာ့ ျငင္းရင္းခံုရင္းနဲ ့ အျဖစ္မွန္အားလံုးကိုလည္းသိေရာ ကၽြန္ေတာ္က သစ္ပင္ေပၚတက္တဲ ့အျပစ္။ စြာမ က ကၽြန္ေတာ္တက္တာကို မတားခဲ ့တာရယ္ သြားျမွဳပ္ေအာင္ ကိုက္ခဲ ့တဲ ့အျပစ္ ေတြေႀကာင့္။ ကၽြန္ေတာ္တို ့ကို “က” အကၡရာကို ဗလာစာအုပ္တစ္အုပ္ကုန္ေအာင္ လက္ေရးလွေရးဖို ့အမိန္ ့ခ်လိုက္ေတာ့တယ္ဗ်ိဳ  ့။ ကၽြန္ေတာ္တို ့နွစ္ေယာက္လံုး အဲဒိစီရင္ခ်က္ေႀကာင့္ တစ္ပတ္ ေလာက္အီစိမ္ ့သြားႀကေတာ့တာေပါ ့။
ဦ္းဦးက ဒါေလာက္နဲ ့တင္ မေက်နပ္ေသးဘဲ၊ ကၽြန္ေတာ္တို ့ႏွစ္ေယာက္လံုးအတြက္ ပညတ္ခ်က္ အသစ္တစ္ခု ထုတ္ျပန္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒါက
“ေနာက္တစ္ခါ၊ ဘယ္လိုကိစၥမဆို ႏွစ္ဦးသေဘာတူမွလုပ္ရမယ္၊ တစ္ေယာက္က ကန္ ့ကြက္ရင္ က်န္တစ္ေယာက္က လုပ္ခြင့္မရွိ၊ လုပ္ခဲ ့ရင္ လက္ေရးလွေရးရမယ္၊ အကယ္၍ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းျပီး စိတ္တူကိုယ္တူ အျပစ္လုပ္ခဲ ့ႀကရင္ လက္ေရးလွကို ႏွစ္ဆ ေရးရမယ္”
တဲ ့ဗ်ားးးးးးး။
အဲဒါကိုမင္းတို ့ဘယ္လိုသေဘာရလဲတဲ ့။ ဘာတတ္ႏိုင္မွာမို ့လို ့လဲ။ စြာမက အရင္ေခါင္းညိတ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္က နဲနဲ ေနာက္က်တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းညိတ္လိုက္စဥ္မွာပဲ

ေသာႀကာႀကယ္ လထက္ နင္းသြားသလား
ငလ်င္ပဲ လူေတြမသိေအာင္ လွဳပ္သြားသလား
ဘီလူးေတြပဲ ကိုယ္ထင္ျပလိုက္သလား
အရိပ္ေတြပဲ ေျပာင္းျပန္ ထြက္သြားသလား
ႀကယ္ေတြပဲ အခ်င္းခ်င္း ခြပ္ေနႀကသလား

*********                    **********          **********

အသားအေရျဖဴစင္ရႊန္းစိုပါလို ့
တစ္ဖဝါးမေသြ တူယွဥ္ကြန္းခိုခ်င္ငဲ ့
ဇမၺဴတြင္ညႊန္းဆို အတုမဲ ့ပါေပါ ့
ႏုႏြဲ ့ႏြဲ  ့သူ ့ဟန္သြင္
ခုျပန္ျမင္ရဲ  ့ သခင္မ။

ႀကည္လင္လဲ ့ရႊန္း ညွိဳ  ့မ်က္ဝန္းနဲ ့
လွ်ိဳ  ့ဝွက္လြန္းတဲ ့မ်က္ႏွာယဥ္မွာ
တစ္သက္စာပင္ ဘဝဆံုးရွံဳးေစတာက
အလွဆံုးျပံဳးလို ့ ကလူႀကည္စယ္ဟန္
ျမွဴဆြယ္သ႑ာန္ အသြင္မဲ ့ ပါလွ်က္
ျမင္တဲ ့သူ လူတစ္ဖက္သားတို ့
ရတက္ပြားလို ့အသည္းေႀကြကာ
အျမဲတေစသာ အိပ္မက္မွာလ
ႏွိပ္စက္တာ ေဝဒနာျပင္းလွတယ္
(ေမရာ)
မင္းဘာေႀကာင့္လွ။

မယ္ျမ

သူ ့ကိုဘာေႀကာင့္မယ္ျမ လို ့ ေခၚႀကသလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္ရပါျပီ။ အျမဲတမ္း အမယ္အိုႀကီးတစ္ေယာက္လို ျမည္တြန္ေတာက္တီးျပီးေတာ့ သူမ်ားေတြနားပူေနႀကတဲ ့အခ်ိန္က်မွ သူလုပ္ခ်င္တာကို တရားဝင္ ေအာင္ဖန္တီးျပီး လုပ္ေလ ့ရွိလို ့တဲ ့ဗ်။ အဲလိုနဲ ့ ကၽြန္ေတာ္ သူတို ့အဖြဲ ့ဝင္ျဖစ္သြားျပီး အကန္ ့အသတ္နဲ ့ သူတို ့သြားေလရာ လိုက္ခြင့္ရသြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ရဲ  ့မဟာသတၱိေႀကာင့္ ဘယ္လိုမွ ဖြင့္မေျပာႏိုင္ေပမယ္ ့ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ေလးနဲ ့ သူ ့ကို ခ်စ္ရိပ္ခ်စ္ေယာင္ ျပရေတာ့တာေပါ ့။ သူထိုင္မယ္ဆို ခံုယူေပးတာတို  ့။ ရုပ္ရွင္ႀကည့္ဖို  ့ဇာတ္ကားေရြးရင္ သူ ့ဘက္ကလိုက္ျပီးမ ဲေပးတာတို ့။ (ကိုယ္ႀကိဳက္ႀကိဳက္မႀကိဳက္ႀကိဳက္ေပါ ့) ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ မဲခြဲမယ္ဆိုတိုင္း ကၽြန္ေတာ့ဆႏၵေတြဟာ သူ ့သေဘာထားအတိုင္းအလိုလိုျဖစ္သြားေရာ။ အဲ- ေက်းဇူးရွင္ ေသခ်င္းဆိုးနဲ ့ ျဖဴမ တို ့ရဲ  ့ ေကာင္းမွဳေႀကာင့္လည္း ကၽြန္ေတာ္ အေျခအေန နဲနဲ ေကာင္းလာသလိုပဲဗ်ိဳ  ့။ နဲနဲ ႀကာလာေတာ့ အရင္က အေဖၚမပါရင္ ဘယ္မွမသြားတဲ ့သူက အခုဆို ဟိုနားဒီနားဆို ကၽြန္ေတာ္နဲ ့သြားျဖစ္လာျပီ။ (ေက်ာင္းတြင္းမွာပါပဲ)။ ကၽြန္ေတာ့ကိုလည္း ဆံပင္ရွည္ျပီ၊ လက္သည္းညွပ္ဦး၊ ညမွာ စာက်က္ရဲ ့လား။ ဘယ္ေကာင္နဲ ့ႀကည့္ေပါင္း ဘာညာ ဆိုျပီး ဥပေဒမဟုတ္တဲ ့ ေစခိုင္းခ်က္ေတြ ေပးလာရင္းးးးးးးးးးးးး။
အဲလိုနဲ ့ ကၽြန္ေတာ္ တတိယႏွစ္ သူ ဖိုင္နယ္ အေရာက္မွာ သူဟာ ကၽြန္ေတာ့ရဲ  ့တရားဝင္ ကဗ်ာ ေလး ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။

အဲဒိမွာ စေတြ ့ေတာ့တာပါပဲ။
စစ္ေအးေခတ္က ဆိုဗီယက္ယူနီယံမွာ ပါတီအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး က တိုင္းျပည္ရဲ  ့ဘုရင္ေပါ ့ သူ ့မွာ ေပၚလစ္ျဗဴရို ဆိုျပီး ရွိေပမယ္ ့ ဆံုးျဖတ္ရမယ္ ့ကိစၥတိုင္းမွာ သူ ့့အေျခအေနႀကည့္ျပီး ေပၚလစ္ျဗဴရိုဝင္ေတြက သူတို ့ သေဘာထားကို ထုတ္ျပခဲ ့ႀကရတာထံုးစံဆိုပဲဗ်။
ကၽြန္ေတာ့ ႏွလံုးသားတိုင္းျပည္ရဲ  ့အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးေလးကလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္း ပဲဗ်ိဳ  ့။ အေသးအဖြဲေလးက အစ သူ ့သေဘာကိုးးးဗ်။ ႏွစ္ေယာက္တည္းသက္ဆိုင္တဲ ့ ကိစၥေတြမွာ ကၽြန္ေတာ့က တစ္ခါတေလ သူ ့ကိုဆန္ ့က်င္ျပီး မဲေပးမိရင္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ့အယူအဆကို စိတ္မဝင္စားဘဲ နင္နဲ ့ငါနဲ ့တစ္မဲစီ အတူတူပဲ အဲေတာ့ ငါေျပာသလိုလုပ္။ ဆိုေတာ့။ ကၽြန္ေတာ္ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္ဦးမွာလဲဗ်ာ။
တစ္ခုေျဖသာ သြားတာက ႏိုင္ငံအားလံုး လိုလိုပါဝင္တဲ ့ ကမၻာကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံ ရဲ ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ိဳးေတာင္ ဒီမိုကေရစီ သူရဲေကာင္းလုပ္တတ္တဲ ့ အေမရိကန္လို ႏိုင္ငံႀကီးေတြက ဗီတိုအာဏာ နဲ ့ကန္ ့ကြက္တာ၊ ပယ္ဖ်က္တာေတြ လုပ္ေနမွေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ အခ်စ္တိုင္းျပည္ ေလးအတြက္ေတာ့ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာ ဗီတို အာဏာ ကို လူေတြမ်က္ေစ ့ေမွာက္ေအာင္ ဟန္ေဆာင္ကြယ္ဝွက္ထားတဲဲ ့ ဗီတို ကေရစီ ပဲမို ့ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ ့သလိုပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္ဦးမွာလဲဗ်ာ။
ဒီလိုနဲ ့ ကၽြန္ေတာ့ကဗ်ာေလး ေက်ာင္းျပီးသြားလို ့ကၽြန္ေတာ္ဖိုင္နယ္ ေရာက္တဲ ့အခ်ိန္မွာ နဲနဲ လြတ္လပ္သြားသလိုပဲဗ်ိဳ ့။ အဲေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဝါသနာတူေတြစုျပီး လက္ေရးကဗ်ာ စာအုပ္ထုတ္တာတို ့။ အင္တာနက္ ဆိုက္ေတြမွာ မင္ဘာလုပ္ျပီး မေတာက္တေခါက္ ဘေလာ့ဂါ လုပ္တာတို ့။ ကိုယ္ဝါသနာပါရာကို လုပ္ျဖစ္လာပါတယ္။

*********                    **********          **********

ႏွစ္ေဟာင္းညွာေႀကြ
ႏွစ္သစ္ကယ္ေဝျပန္ေတာ့
ေဆြသဟာ ေပါင္းသင္းမ်ား
(ေလာကဓံ)
ေလႏွင္ရာယြင္းရ
ကိုယ္သတိရစရာ
ဖံုလံုးႀကားသူငယ္ေလးတို ့
ေပ်ာ္ပါးစြာ ေဆာ့ပံု
အလံုးစံု ကိုယ္္ျမင္ေတာ့
လြမ္းသည္ပင္ေလး။

စြာမ

ပထမေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ႏွစ္ေယာက္ အဆင္မေျပဘူးဗ်ိဳ  ့ သူက အျဖဴဆိုကိုယ္ကအမည္းေပါ ့။ အဲေတာ့ ကိုယ္ ့အိမ္မွာပဲ တစ္ေယာက္တည္း ကိုယ္ ့ေျခကိုယ္ခ်ဳပ္ျပီး ေဆာ့ေနလိုက္ႀကတာ။ သံုးရက္ေတာင္ မခံဘူးဗ်ိဳ  ့။ ပ်င္းလာေရာ။ အဲေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ လိုက္ေလ်ာရင္းနဲ ့ အတူေဆာ့ႀကဖို ့ မသိမသာ နဲ ့ သေဘာတူလိုက္ႀကရပါတယ္။
ဒါေပမယ္ ့ အင္မတန္စြာျပီးအင္မတန္ အာျပဲတတ္လြန္းေတာ့ သူ ့အလိုခ်ည့္ဘဲ ကၽြန္ေတာ္က လိုက္ခဲ ့ရတာမ်ားပါတယ္။ သူ ့ကိုႏိုင္ေအာင္လဲ ကၽြန္ေတာ္က ျပိဳင္မျငင္းတတ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ တစ္ေန ့တျခား သူ ့ေနာက္လိုက္ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္လာပါတယ္။ အဲ- သူႀကပ္ႀကပ္ အႏိုင္က်င့္လာျပီဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့မွာ ဝွက္ဖဲ တစ္ခု ရွိတယ္ဗ်။ အဲဒါက ကၽြန္ေတာ့ေနာက္ေက်ာက သူ ့သြားရာေလ။ အဲဒီ အေႀကာင္း စ, လိုက္တာနဲ ့ စြာမတစ္ေယာက္ အထာက်သြားျပီး ကၽြန္ေတာ့သေဘာ ျဖစ္သြားပါေလေရာ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ႏွစ္ေယာက္ဟာ ေက်ာင္းခ်ိန္နဲ ့ အိပ္ခ်ိန္ကလြဲလို ့ ေရအိမ္ဝင္ခ်ိန္ေတာင္မွ အျပင္နဲ ့အတြင္း ေျပာလိုက္ဆိုလိုက္ ရန္ျဖစ္လိုက္နဲ ့ ေနလာခဲ ့ႀကတာ။

ကၽြန္ေတာ့အေဖ တိုက္ပြဲက်သြားတယ္။အဲဒီေနာက္ အေမက ကၽြန္ေတာ့ကိုေခၚျပီး အေမ ့ဇာတိ နဲ ့မိဘ မ်ားရွိရာကို သြားရတဲ ့အခ်ိန္။ စြာမ တစ္ေယာက္ ႏွပ္ေခ်းနဲ ့ မ်က္ရည္ ေရာရတဲ ့အခ်ိန္အခါပါပဲ။ ပိုဆိုးသြားတာက စြာမရဲ  ့မိဘေတြ စီးပြားေရးေႀကာင့္ သူတို ့ေနတဲ ့အိမ္ကိုေရာင္းျပီး ေျပာင္းသြားလိုက္တာေႀကာင့္ တစ္ခါတေလ ေနာက္ေက်ာက သြားရာကို သတိရတဲ ့အခါ ၊ အဖိုးအဖြားနဲ ့ ဦးဦးတို ့ဆီသြားလည္ရင္း အေမးအျမန္းရွိတဲဲ ့အခါကလြဲလို ့ စြာမဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့ရဲ  ့ဟိုးးးးးးးေရွးေရွးတုန္းက အမွတ္တရ ျဖစ္စရာ ငယ္သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ ့ဘဲ။
ကၽြန္ေတာ္ ရွစ္တန္းႏွစ္မွာ အေဖ ့ဘက္က အဖိုးအဖြားေတြ ေရွ ့ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ကြယ္လြန္သြားႀကတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ဦးဦးလည္း ရွိသမွ်ထုခြဲလို ့  အေမ ့ကိုတစ္ဝက္ ေပးျပီး ႏိုင္ငံျခားကို အျပီးထြက္သြားပါေတာ့တယ္။

*********                    **********          **********

နင္နဲ ့ငါ
ကဗ်ာ စာ ပိုးတြယ္တာခ်င္းလည္းမတူ
ဝါသနာ မ်ိဳးႏြယ္တာခ်င္းလည္းမတူ

နင္နဲ ့ငါ
ေမဂ်ာ ေရြးခ်ယ္ တာမွာလည္းကြာတယ္
ေဝဒနာ အေတြးႀကြယ္ တာမွာလည္းကြာတယ္

နင္နဲ ့ငါ
စိတ္အေနအထားမွာလည္းကြာတယ္
မိတ္ေဆြမ်ားတာမွာလည္းကြာတယ္

နင္နဲ ့ငါ
အေတြးအျမင္ အနံအလ်ားမွာလည္းကြာတယ္
အေဆြးဘဝင္ ခံစားတာလည္းကြာတယ္


မယ္ျမ

ကၽြန္ေတာ္ေက်ာင္းျပီးလို ့သံုးႏွစ္ေလာက္ရွိေတာ့။ ႏွစ္ဘက္မိဘေတြရဲ  ့သေဘာတူညီခ်က္နဲ ့ ကၽြန္ေတာ့ကဗ်ာေလးကို ကေလာင္နာမည္ထိုးခြင့္ရလိုက္ပါတယ္။ ထံုးစံအတိုင္းပဲေပါ ့ဗ်ာ။ လက္ထပ္မယ့္ကိစၥနဲ ့ပါတ္သက္ျပီး ေဆြးေႏြးႀကတိုင္း ဒီမိုကေရစီ ဆန္ဆန္ ႏွစ္ေယာက္သား မဲခြဲ ဆံုးျဖတ္ေလ ့ရွိႀကတာေပါ ့။ အဲ- ထံုးစံ အတုိင္းပါပဲဗ်ာ။ သူ ့့ရဲ  ့ဗီတို ကေရစီ မဲေႀကာင့္ အျမဲတမ္း သူ ့သေဘာခ်ည့္ပဲေပါ ့။

ေဆြးေႏြးရင္းနဲ ့ေျပလည္ေတာ ့မယ္ရွိေသး  ျပႆနာ တစ္ခုက တံခါး လာေခါက္ပါေလေရာ။ ကၽြန္ေတာ္ ဆိုက္ေတြမွာ ပိုးထ ေနတဲ ့ကိစၥေပါ ့။ သူ ့အတြက္ အခ်ိန္ေပးရမွာကို စက္ေရွ  ့မွာ အခ်ိန္ေပးတယ္ေပါ ့။ ဝါသနာကို နားလည္ေပမယ္ ့လြန္လြန္းတယ္ေပါ ့။ အားအားရွိ ဒါခ်ည့္ အျမဲ စိတ္စြဲေနတယ္ေပါ ့။ ဘေလာ့ေရးတာ အေႀကာင္းျပျပီး ခ်က္တင္မွာ အရွက္မရွိ (ႏွာေႀကာထျပီး) ေကာင္မေလးေတြနဲ ့သြားႀကဴေနတယ္ေပါ ့။ စြဲခ်က္ေတြက အမ်ားႀကီးဗ်ိဳ  ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ပထမေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ေအးပါ ဟာေပါ ့။

မရဘူးဗ်ိဳ  ့။ ေန ့တိုင္းဂ်စ္တိုက္ေနေတာ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ညစ္လာျပီေပါ ့။ စိတ္ထဲမွာလည္း သူ ့အေနနဲ ့ ဒါေလးေတာ့ သိတတ္သင့္တယ္ေပါ ့။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ စိတ္ကိုက သူ ့အလိုကို လုိက္ခ်င္ခ်င္ေပမယ္ ့။ အခုကိစၥကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မွန္တယ္လို ့ယူဆ မိပါတယ္။ ဒါေပမယ္ ့တစ္ခ်ိန္လံုး သူ ့့ရဲ ့ဒီမိုကေရစီဆိုတဲ ့ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ထားတဲ ့ ဗီတိုကေရစီ ႀကီးနဲ ့ အလိုက္အထိုက္ေနလာခဲ ့ေလေတာ့။


*********                    **********          **********

အေရွ  ့ဆီက
မိုးကုတ္မွသည္
ႏွင္းစေဖြးေဖြး
ေျမာက္ေလေအးႀကား
ေဆးျခယ္သလို
နီေရာင္ပ်ိဳႏွင့္
ဝါလိုတျခား
တိမ္ျဖဴႀကားက
နတ္သားသူရိန္
ထြက္ေပၚခ်ိန္ဝယ္
ျငိမ္သက္ေလာက
ေသရာမွသည္
ႏိုးထလာေသာ္
နိဗၺာန္ေဆာ္ကား မည္သူနည္း။


ကၽြန္ေတာ္

ထြက္သြားျပီးကတည္းက တစ္ခါမွ ျပန္မလာျဖစ္ေတာ့တဲ ့ကၽြန္ေတာ့ဦးဦး ။ တစ္ဦးတည္းေသာ သူ ့ရဲ ့ေဆြမ်ိဳးျဖစ္တဲ ့ ကၽြန္ေတာ့မဂၤလာပြဲကို လာဖို ့ စီစဥ္ေနျပီတဲ ့ဗ်ိဳ  ့။

အကယ္၍မ်ား ကၽြန္ေတာ့ဦးဦးနဲ ့ ကၽြန္ေတာ့ ကဗ်ာေလးရဲ  ့မိဘတို ့ေတြ ့ႀကတဲ ့အခါ။
တစ္ခ်ိန္တံုးက ျခံခ်င္းကပ္ ေနလာခဲ ့ႀကတဲ ့ စြာမ မိဘေတြမွန္း ဦးဦးကေနတစ္ဆင့္ သိႀကရတဲ ့အခါ။ ကဗ်ာေလး တစ္ျဖစ္လဲ စြာမက တအံ ့တႀသ နဲ ့ ဟဲ ့နင္ေမ်ာက္ဟုတ္ရဲ  ့လား ဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ့ ေနာက္ေက်ာက သူ ့ရဲ ့ သြားရာကို ႀကည့္ခ်င္လာတဲ ့အခါ။ အဲဒိသြားရာေလးကို ပဲ ဟိုးးးတုန္းကလို ဝွက္ဖဲအျဖစ္ အသံုးခ်လို ့ရတဲ ့အခါ။
ကၽြန္ေတာ္နဲ ့ဘေလာ ့ေရးျခင္း၊ ဘေလာ ့ေရးျခင္းနဲ ့ကၽြန္ေတာ္

သို ့ေသာ္

ကဗ်ာေလးရဲ  ့ ဒီမိုကေရစီ အခြံစြပ္ထားတဲ ့ ဗီတိုကေရစီေလး(သို ့မဟုတ္)
ကၽြန္ေတာ့ဘာသာ နာမည္အသစ္ေပးထားတဲ ့ ဒီတိုကေရစီ ဆိုတဲ့ ငယ္က်င့္ေလး နဲ ့အတူ ကၽြန္ေတာ့ရဲ  ့စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္မ်ား မျပီးဆံုးခင္မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ေနရာက ႏိုးထလာမိမွာ စိုးရိမ္ေနရင္းးးးးးးးးးးးးးး

နားထဲမွာ ႀကားေယာင္လာမိသလိုလိုက။

မိုးေလဝသ သတင္း-  မနက္ျဖန္ ေနသာခ်င္သာပါလိမ္ ့မည္။


ကညႊတ္ႏြယ္(ထီလာ)
25092011


Powered by Blogger.

۩ Time ۩

ကညႊတ္ႏြယ္(ထီလာ)

۩ သိေစခ်င္ ۩

ကညႊတ္ႏြယ္(ထီလာ) ဆိုဒ္လာလည္ၾကေသာ ရပ္နီး ရပ္ေ၀းမွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစေနာ္..

۩ Followers ۩

۩ လာလည္ေနသူေတြ ۩

۩ အဖတ္မ်ားေသာ ۩

۩ အက်ဴဥ္းခ်ဴပ္ ۩

۩ လစဥ္ဖတ္မယ္ ۩