ကညႊတ္ႏြယ္(ထီလာ)

          ရုပ္ရွင္ေတြထဲမွာဆိုရင္ ျပလိုတဲ ့ ေနရာေဒသကို ႀကည့္ရွဳမယ္ ့ ပရိတ္သတ္ေတြ သိေစဖို ့
အဲဒိေဒသရဲ  ့ ေႀကာ္ႀကားတဲ ့၊ ထင္ရွားတဲ ့၊ သူသိမ်ားတဲ ့၊ အထိမ္းအမွတ္ျဖစ္ျဖစ္၊ ပစၥည္းျဖစ္ျဖစ္ ၊
အေဆာက္အဦျဖစ္ျဖစ္ ရိုက္ျပေလ ့ရွိပါတယ္။


               ဖူဂ်ီယာမ မီးေတာင္ ဆိုရင္ ဒါဂ်ပန္ပဲ၊ မဟာတံတိုင္းႀကီးဆိုလဲ ဒါ တရုပ္ျပည္ပဲ၊ ပိရမစ္
ေတြဆိုရင္ ဒါ အီဂ်စ္ျပည္ပဲ၊ တဂ်္မဟာ ဆိုရင္လဲ ဒါ အိႏၵိယ ပဲဆိုတာ ႀကည့္တဲ့သူေတြ
အလိုအေလ်ာက္ သိသြားႀကတယ္ေလ။ အီဖယ္လ္ ေမွ်ာ္စင္ ကို ျမင္လိုက္ရံုနဲ ့ ဒါဟာ ျပင္သစ္က
ပဲရစ္ ဆိုတာ၊ လစ္ဘာတီ ရုပ္ကိုျမင္တာနဲ ့ အေမရိကန္က နယူေယာ ့ ဆိုတာ အလိုလို သိေနႀက
တယ္ေလ။ အဲဒါေတြက သူတို ့ႏိုင္ငံေတြက ပိုင္တဲ ့ သူတို ့ရဲ ့အထိမ္းအမွတ္၊ သေကၤတ ေတြ ျဖစ္
ေနလို ့ပါပဲ။


               ေဟာ - ကၽြန္ေတာ္တို ့ ျမန္မာျပည္မွက်ေတာ့ ေရႊတိဂံုတို ့၊ ကရ၀ိက္ တို ့ ဆို ရန္ကုန္မွန္း
တန္းသိ၊ ပစၥင္ျပအိုး၊ က်ံဳးျမိဳ  ့ရိုး ဆိုရင္ ဒါဟာ မႏၱေလးပဲ၊ ဘုရားပုထိုးေတြကို မ်က္ေစ ့တစ္ဆံုး ျမင္
ေနရျပီဆိုရင္ေတာ ့ ပုဂံပဲေလ။


               အဲဒီလိုပါပဲ ျမန္မာ ့ေဒသအသီးသီးမွာ ထင္ရွားတဲ ့ ကိုယ္စားျပဳတဲ ့ အထိမ္းအမွတ္ေတြ
အမ်ားႀကီးပါ။ ဥပမာဗ်ာ မေနာတိုင္ေတြဆိုရင္ ကခ်င္၊ ဖားစည္နဲ ့ဇြဲကပင္ေတာင္ ဆိုရင္ကရင္ ၊
အင္းေလးအိုင္ဆို ရွမ္း၊ ေတာင္ခိုးေတြနဲ ့ ေတာင္ဇလပ္ေတြဆိုရင္ ခ်င္း၊ ငပလီနဲ ့ ေျမာက္ဦးက
ဘုရားအို ေတြဆိုရင္ ရခိုင္၊ ဆလံု ဓေလ ့နဲ ့ ပုလဲတို ့ဌာနီ ဆို တနသၤာရီ၊ က်ိဳက္ထီးရိုးဆို မြန္ ၊
ပုပၸားေတာင္ ႀကီးဆိုရင္ အညာ ေဒသမွန္း လူတိုင္းသိေနႀကတယ္ေလ။


               အဲလိုသိေနႀကတာက အဲဒိအရာေတြဟာ အဲဒိေဒသေတြရဲ ့ အထိမ္းအမွတ္၊ သေကၤတ
ျပယုဂ္ ေတြ ျဖစ္ေနလို ့ပါပဲ။


              ႏိုင္ငံတိုင္းလူမ်ိဳးတိုင္းမွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ သူတို ့ရဲ ့အမွတ္အသား ေလးေတြ ရွိတတ္
ႀကပါတယ္။ ဥပမာဗ်ာ မက္ဆီကန္ ဦးထုတ္တို ့ စေကာ ့တို ့ရဲ  ့ စကပ္နဲ ့ အိပ္ပုေလြ တို ့လိုမ်ိဳးေပါ ့၊


               ေနာက္ျပီး အလံ ေတြကို ႀကည့္ဦးမလား အဂၤလန္ ရဲ  ့ အလံကေတာ့ ေျပာစရာမလိုဘူး
ေနမ၀င္ အင္ပါယာဆိုျပီး ရာစုႏွစ္နဲ ့ခ်ီျပီး ေႀကာ္ျငာ ၀င္သြားခဲ ့တယ္ေလ။ ေအာက္မွာ အနီစင္းနဲ ့
ႀကယ္ အလံုးေပါင္း ငါးဆယ္ေလာက္ပါရင္ အေမရိကန္ပဲ၊ ဘယ္ႏိုင္ငံရဲ ့အလံမွ သူ ့ေလာက္ ႀကယ္
မမ်ားလို ့ေလ၊ဗိုင္းငင္တဲ ့ ရစ္ဘီးပါတဲ ့ အိႏၵိယ အလံ၊ ေသြးေရာင္ေတြ လႊမ္းေနတဲ ့အထဲမွာ
ႀကယ္မ ႀကီးနဲ ့ အရံႀကယ္ေတြပါရင္ တရုပ္၊ ျပီးေတာ့ ဘုရားစာရဲ ့ေအာက္မွာ ဒါးတစ္လက္နဲ ့
ေဆာ္ဒီအာေရဗ်ရဲ ့အလံ ၊ ဒါေတြဟာ ႀကည့္မိယံုနဲ ့သိလိုက္စရာ သူတို ့ရဲ ့ျပယုဂ္ေတြပါပဲ။


              အဲ- ကၽြန္ေတာ္တို ့ျမန္မာ ေတြရဲ  ျပယုဂ္၊ အထိမ္းအမွတ္၊ သေကၤတ ကေတာ ့
ရွားရွားပါးပါးထဲကမွ တစ္ခု ပဲ ရွိတယ္၊ အဲဒါကေစာင္း၊ ျမန္ မာ ့ေစာင္းပါပဲ။

ငယ္မည္-ေမာင္စ၊ အဘ-ဦးေပါက္ေက်ာ္၊ အမိ-ေဒၚျငိမ္းသာ၊ ဇာတိ-စစ္ကိုင္းျမိဳ ့နယ္၊ မိေက်ာင္းတက္ရြာ၊
ေမြးႏွစ္-သကၠရာဇ္  ့၁၁၂၈ခုႏွစ္   ့ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္(၁၀)ရက္   ့ အဂၤါေန ့၊၆ ႏွစ္သား
အေဖဆံုး၊၁၁ ႏွစ္ သား သာမေဏ၀တ္၊ အသက္ ၂၀ -ပန္းတိမ္ လုပ္၊ေက်ာက္အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္၊
၂၅ ႏွစ္- ဆိုင္းသမား၊ ၃၀ ေက်ာ္- ဘဏၰာစာေရး၊ဇာတ္ဆရာ၊ ၄၂ ႏွစ္- အိမ္ေရွ ့သံေတာ္ဆင့္၊
ျပည္လံုးယူေလွမွဴး၊ အိမ္ေရွ ့အတြင္း၀န္၊ ေနမ်ိဳးေဇယ်သူ ဘြဲ ့ရ၊ ၅၇ ႏွစ္- ပန္း၀ါ ဓည၀တီ စစ္ခ်ီ၊
မဟာဗႏၶဳလ ၏ လကၤ်ာ စစ္ကဲ၊ မင္းႀကီးမဟာသီဟသူရ ဘြဲ ့ရ၊ ၁၁၉၀ ခုႏွစ္၊နတ္ေတာ္လဆန္း(၁၄) ရက္
အိမ္ေရွ ့မင္းရာထူးမွလြဲ၍ အႀကီးဆံုးရာထူးျဖစ္ေသာ အဂၢမဟာေသနာပတိ၀န္ႀကီးျဖစ္၊ ၆၂ ႏွစ္-
ျမ၀တီျမိဳ  ့ကိုစားရ၊ ၇၁ ႏွစ္- မင္းဒဏ္သင့္ေထာင္က်၊ ၇၃-ႏွစ္- ကုန္းေဘာင္ေနမင္း အစခ်ီ
ေထာင္ထြက္ပတ္ပ်ိဳးေႀကာင္ ့ေထာင္မွလြတ္၊ ၈၇ ႏွစ္- ၁၂၁၅ ခု၊၀ါေခါင္လဆန္း(၁)ရက္ ကြယ္လြန္၊
အိမ္ေထာင္ႏွစ္ဆက္က်ခဲ ့၊ မင္း(ဂ)ဆက္ မွီခဲ ့၊(ကုန္းေဘာင္ဆင္ျဖဴရွင္ ေျမဒူးမင္းလက္ထက္မွ
မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္ထိ)၊


               အဲဒါကေတာ့ ျမ၀တီမင္းႀကီးဦးစနဲ ့ပါတ္သက္တဲ ့ မွတ္စုတိုပဲျဖစ္ပါတယ္။
မင္းႀကီးျပဳစုဖြဲ ့ဆိုသီကံုး ခဲ ့တဲ ့စာစု စာရင္း မွတ္စုကေတာ့-


ႀကိဳးသီခ်င္း      -     ၂၆ ပုဒ္
သီခ်င္းခန္ ့      -       ၇  ပုဒ္
ပတ္ပ်ိဳး           -     ၆၉ ပုဒ္
ယိုးဒယား       -        ၉ ပုဒ္
တလိုင္း         -        ၁ ပုဒ္


     တို ့ ခ်န္ထားရစ္ခဲ ့ျပီး ဂီတနဲ ့ပါတ္သက္လို ့ ေႀကာ္ႀကားတဲ ့တပည့္ႏွစ္ဦးရွိခဲ ့ပါတယ္၊
အေနာက္နန္းမျမေလးနဲ ့၊ေစာင္းဆရာႀကီး ဦးဖူးေခါင္ တို ့ျဖစ္ျပီး၊ ဦးဖူးေခါင္ ရဲ  ့ထင္ရွားတဲ ့
တပည့္ တစ္ဦးကေတာ့ ေဒ၀ကၠုႏၵာေမာင္ေမာင္ႀကီးျဖစ္ပါတယ္။


           အဲဒါေႀကာင့္ ျမ၀တီမင္းႀကီးဦးစ ကို လကၤာဆရာႀကီး၊ ဂီတ ဆရာႀကီး၊ စာဆိုေတာ္ႀကီး၊
ေသနဂၤဗ်ဴဟာကၽြမ္းက်င္ေသာ စစ္သူႀကီး၊ လက္ရံုးရည္ႏွလံုးရည္ ျပည့္စံုေသာ စာဆိုစစ္သည္
စတဲ ့အေခၚအေဝၚေတြအျပင္ " ဂီတ အစ ျမ၀တီ က "၊ "ဂီတနယ္တြင္ပြင့္သြားခဲ ့သည့္ တစ္ဆူတည္း
ေသာ ဂီတဘုရား" စသည္ျဖင့္ ေလးစားးေလာက္ဖြယ္ စံျပဳထားႀကပါတယ္။


            ဘာ့ေႀကာင့္ အထိမ္းအမွတ္ေတြ၊ သေကၤတေတြ၊ ျပယုဂ္ ေတြ ေျပာေနရင္းနဲ ့
ျမ၀တီမင္းႀကီးဦးစ အေႀကာင္း ေရာက္သြားရသလဲဆိုေတာ့ ျမ၀တီမင္းႀကီးဦးစ ဟာ
ျမန္မာတို ့ရဲ  ့ျပယုဂ္၊ ျမန္မာတို ့ရဲ  ့သေကၤတ ကို ဂုဏ္ယူေလာက္ဖြယ္ ဆန္းသစ္ တီထြင္ခဲ ့တာကို  ေတြးေနမိလို ့ေျပာျပခ်င္တာေႀကာင့္ပါပဲ။


          အဲဒါေႀကာင့္ မင္းႀကီးရဲ  ့အေႀကာင္း၊ မင္းႀကီးရဲ  ့အရည္အခ်င္း၊ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြကို တေလးတစား
မိတ္ဆက္လိုက္ရတာပဲျဖစ္ပါတယ္။


          ေႀကး၊ႀကိဳး၊သားေရ၊ေလ၊လက္ခုတ္ တူရိယာ ငါးပါးမွာ ေစာင္းလဲ အပါအ၀င္
ျဖစ္ပါတယ္၊ ျမန္မာ ့ဂီတ အႏုပညာဟာ ျမန္မာတို ့ထက္ ယဥ္ေက်းမွဳ ေစာတဲ ့ အိႏၵိယ က
ႏြယ္လာခဲ ့တာဆိုေတာ့ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ ဘိုးေတာ္ဘုရားလက္ထက္ထိ ျမန္မာ တို ့ရဲ  ့  
ေစာင္းမွာ ႀကိဳး(၇)ေခ်ာင္းပဲ သံုးေနဆဲျဖစ္ပါတယ္၊ အဲဒိေစာင္းကို ပုန္းမဲဇာသားနဲ ့လုပ္ျပီး
သံုးစြဲႀကပါတယ္၊ ဘိုးေတာ္ဘုရားရဲ  ့ ေစာင္းနဲ ့ပါတ္သက္လို ့ ယခုထက္ပိုျပီး ထူးျခား
ေကာင္းမြန္ ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေစဖို ့မိန္ ့ႀကားခဲ ့ တဲ ့တိုက္တြန္းခ်က္ေႀကာင့္ ပိေတာက္သားနဲ ့ လုပ္ျပီး
ႀကိဳး (၁၃) ႀကိဳး တပ္တဲ ့ေစာင္းကို မင္းႀကီးက တီထြင္ ခဲ ့လိုက္ပါတယ္။ အဲဒိေစာင္းဟာ
ယခု ကၽြန္ေတာ္တို ့ ျမန္မာ ဆိုတဲ ့ အဓိပၸါယ္ ကိုပိုျပီး ေပၚလြင္ေစ လိုက္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာတို ့ရဲ ့ ကိုယ္ပိုင္ဟန္ ျဖစ္သြားလို ့ပါပဲ။


              ယေန ့ေခတ္ သံရံုးေတြ၊ ဟိုတယ္ေတြ၊ ျပတိုက္ေတြ၊ ဧည့္ခန္းေတြမွာ မရွိမျဖစ္
အခန္ ့သား ေနရာယူထားတဲ ့ ျမ၀တီရဲ ့ေစာင္း၊ ျမန္မာ ့ေစာင္း ဟာ ျမန္မာတို ့ရဲ  ့
ျပယုဂ္၊ အထိမ္းအမွတ္ နဲ ့ ဂုဏ္ယူေလာက္ဖြယ္ သေကၤတ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။


               ျမ၀တီမင္းႀကီးဦးစ ေရးခဲ ့တဲ ့ ျမန္မာ ့ေစာင္းအေႀကာင္း ကဗ်ာ ေလးနဲ ့
စာကို အဆံုးသတ္လိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ားးးးးးးးးးးးး



ေတြးမိေနတာေလးေတြကို အေျခအေနေပးရင္ ေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္။